kendini ozel hissetme gudusu

Bu gudu hepimizde var di mi? Kendini ozel ve essiz hissetme, her yaptigini, kendi aklini pek bi begenme, narsisitligin bastaci edilmesi durumu... Zaman zaman bende tavan yapan bu durum hayattan yenilen kisa ve siddetli zilgitla yerle yeksan olur. Hani deprem olur ya, ananeler "alttan vurdu boyle gum diye" olarak aciklarlar depremin siddetini, derinligini ve merkez ussunu; Aynen oyle iste o hayattan yenen anlik zilgitlar. Yalnis yaptigini anladigin an o. En ufak seyden en buyuk kararlara kadar, tek vurusluk bir anlasma ani. Sen hatani anlarsin, hatan seni anlar, geri kalanlar ikinizi de coktan sobelemistir bile. Iste tam o an,tum ihtisamiyla kendini ozel hissetme gudun etegini zarif bi hareketle toplayip magrur ve yavas adimlarla mekani terkeder. Kimi durumlarda hezeyan oyle buyuktur ki, arkasina bakmadan kosarak kacar... ta ki bir baska 'ben ne ozelim, pek de guzelim' dalgasina kadar. Zafer kazanmis komutan edasiyla doner geri akli eksik kendini ozel hissetme gudun, hicbisey olmamis gibi, sana bile bile hata yaptirmamis gibi, kaldigi yerden devam eder tum kalelerini ele gecirmeye.... eh napalim birakalim gecirsin... ozelleselim, guzellesim...Zilgiti yiyip kaldigimiz yerden devam edelim...