11 Mayıs, 2014

anneler, cocuklar ve bugun

Sabahtan beri anneler gunu mesajlarini okuyorum herkesin, kac kere gozlerim doldu bilmiyorum.. Herkes ne cok ne derin seviyo annesini, ne de guzel anlatiyo.. bi de uzulenler var tabi, annesini cennete ugurlamis olanlar.. Ya da benim gibi annesinden uzakta kalanlar. Annen dizinin dibinde degilse isin her daim zor.
Sonra bi de benim gibi anne olmus arkadaslarimin mesajlari, Allah'a binlerce sukur etmeleri, minikleriyle fotograflari... Ne guzel seymis yazilari :) Hediyeler, cicekler... facebook'ta cumbus var :)
 Anne sevilmez mi, sevilir tabi... zaman zaman evlat bile sukut-u hayale ugratir da, anne ugratmaz, anne hep var, yaninda olmasa da var, cennette olsa da var. Elimiz kolumuz, sacimizin teli, kirpigimizin kenari, gulusumuzun kosesi, sevmeyi becerebilen kalbimiz, affetmeyi ogrenen gonlumuz, edebimiz, adabimiz hep ondan gelme, ondan kalma.
Annem Ayse Kuey ve ananem Ayla Kuey, sizi cook seviyorum. Her zaman yanimda, arkamda, kalbimin taa icinde, cigerimin en kosesindesiniz. Uzak dusmus olsak da hep benimlesiniz. Bitanecik dedem ve dayim-yengemle bir, bu hayattaki en buyuk sansimsiniz. Bu isler nasil yuruyor tam olarak bilmiyorum ama, eger dunyaya yeniden gelmek varsa bu alemde, insallah beni size verir yine allah!
Bi kere herseyden once cok guzelsiniz :) Sonra cok tatlisiniz, sizinle saatlerce oturup kahve sigara icip muhabbet etmekten daha guzel sey yok mesela hayatta. Cok komiksiniz, hem cok kirilgan hem de daglar kadar guclusunuz, her derde devasiniz. Biriniz mutfakta pek iyi degil ama Allah da ona baska sanatsal yetenekler vermis, kim oldugunu soylemicem :) Soylesiniz, boylesiniz iste. Herkesin annesi kendine guzel bende iki tane var o yuzden benimkiler daha guzel :)
Isin bir de obur kismi var tabi. Anne olma kismi. Kendi anneni daha cok sevmeni saglayan, "Anne olunca anlarsin" buyurulmus o tatli his. Kendinden bi parca. Evet karninda tasiyorsun falan da sonra hergun daha da agirlasan buyuyen bir sevgiyle kalbinde tasiyorsun asil. Vicdanin oluyor, hem hurriyetin hem esaretin oluyor, ayni anda gucun ve zayifligin oluyor, merhametin, gozyasin oluyor. Celisen ne kadar duygu varsa hayatta hepsini bir bir tattiriyor. Uykusuz kaldigin geceleri de seviyorsun, yuzundeki minik elleri de. Sinir krizlerini de gulerek anlatiyorsun sonradan, ilk "anne" degisini de. Bu zor zanaati icra ettikce ustalasiyor, bilgelesiyorsun.. Ve sonunda farkediyorsun ki hakkaten "Anne olunca" anliyormussun.
Benim Lorenzom bana ilk defa anneler gunu hediyesi yapti minik elleriyle. Bol aglamali, sarilmali bir torenle hediyemi aldim. Hayatimda daha once bu kadar mutlu olmamis olabilirim. Camasir mandallariyla yapilmis uyduruk bir saksinin bu denli buyuk ruhsal firtinalara sebep olabilecegini kim tahmin edebilirdi ki... Annelik iste. ..
Bugun sordum Lorenzo'ya beni seviyor musun diye, hic beklemeden eveet diye bagirdi. SOnra beni neden sevdigini sordum. Sunlari siraladi: Cunku bana arabalar aliyorsun, sonra kamyonlar aliyorsun, aldigin sakizlari cok begeniyorum, sana yaptigim hediyeyi cok begendin, cok iyi bi ascisin, dislerimi fircaliyorsun, beni okula goturuyorsun, isikli ayakkabilar aliyorsun, benimle kosu yarisi yapiyorsun, yatakta bogusuyoruz, gece bana kitap okuyorsun... Evet bunlarin hepsini ben yapiyorum :)... kucuk kafasinda annesini sevmesi icin ne cok sebebi varmis meger. Meger benim bile rutine baglayip artik dusunmeden yaptigim seyler onun icin ne kadar degerliymis.. sayacak baska sey bulamayinca da son soyledigi "Cunku benim annemsin" oldu. Iste aslinda bu bile yeterdi sevilmeye!
Ve iste kendi oglumdan ogrendigimle anneme yaziyorum simdi...
Seni seviyorum cunku benim annemsin... Hicbir sebebe ihtiyacim yok, seni kosulsuz, sebepsiz ve de cok seviyorum. Sebeb-i varligimsin; iste bu kadar basit...
Herkesin anneler gununu kutlarim!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder