tag:blogger.com,1999:blog-52981777743598517092024-03-05T07:09:37.598+03:00Her an...heranoya, paranoya gibi bisey olsa gerek"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.comBlogger39125tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-75833860493402868212019-04-30T07:19:00.000+03:002019-04-30T07:20:58.599+03:00Can kus<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Kanat acip geldin mi can kus?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ayazda kaldin da dondun mu,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Cama <span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">d</span><span style="background-color: transparent; color: #222222; display: inline; float: none; font-size: 13.93px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ö</span><i style="background-color: transparent; color: black; font-style: italic; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></i><u style="background-color: transparent; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: underline; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></u><sub style="background-color: transparent; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></sub><sup style="background-color: transparent; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></sup><strike style="background-color: transparent; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: line-through; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></strike><span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">n</span><span style="background-color: transparent; color: #222222; display: inline; float: none; font-size: 13.93px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ü</span><span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">p </span>durdun mu,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Can'a <span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">d</span><span style="background-color: transparent; color: #222222; display: inline; float: none; font-size: 13.93px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ö</span><i style="background-color: transparent; color: black; font-style: italic; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></i><u style="background-color: transparent; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: underline; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></u><sub style="background-color: transparent; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></sub><sup style="background-color: transparent; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></sup><strike style="background-color: transparent; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: line-through; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></strike><span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">n</span><span style="background-color: transparent; color: #222222; display: inline; float: none; font-size: 13.93px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">ü</span><span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">p</span> sordun mu?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Yumdugun yetti, artik o gozler acila</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Avaz avaz uctugun yerlerde,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Can atip kactigin ellerde,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Heves olup actigin gullerde,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ol nefesle soldun bedende.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Simdi seni avuc icinde kim tuta?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Kirmadan kolun kanadin</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Yuksekten dusup ayildin,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Arindin hep-ahenk sirmadan</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Giyindin bila-renk hirkadan.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Pur-i pak o avuc ki simdi icinde can yata.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Collere mi dusesin can kus?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Asik mi olasin cam kus?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Artik tende hayir yok,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Yuru atesine ki isinasin cankus.</span><br />
<b></b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-65260730577119323792018-05-10T03:57:00.002+03:002018-05-10T04:17:26.591+03:00TezgahOlumden ote koy yok derler. Dogrudur da, olmusla olmuse care yok.. Ama taa icinden olmek var bi de... Kalbinin ucrasindaki o atardamari sondurmek. Insanlari, ozellikle en sevdiklerini daha cok sevmekten korkmak. Ya bi gun onlar da -cok zamansiz- gidiverirlerse, sacma bi hastalik bi kac ayda nefeslerini keserse diye daha cok sevmemeyi ve alismamayi istemek icten ice. Ya bi gun onu - cok zamansiz- yariyolda birakirsam diyerek,evladinin bile sana o kadar da cok baglanmamasini ummak... Ve tabi daha bunlar aklindan gecerken bile, kendi kendine sacmalama be diye bagirmak. Butun bu acayip hislerle yasamaya calismak, hissettirmeden, korkutmadan. Devamli hareket halinde kalarak, aklini mesgul tutarak dusunmemeye calismak, ruhunun alt katlarina inmeden , ustten ustten yasamak... Yine de durup dusunmesem dusunmediklerime ayip, dusunsem kalbime yazik gibi.. Yine ortadayim, apacik ortada, hicbir gozun goremeyecegi kadar ortada...Bi kapali kutuda savasiyorum, kutu ortada.<br />
Herkesin var bi derdi; kiminin kedisi oluyor, kiminin yolunu gozledigi gelmiyor, kiminin aksi dev aynasinda, kiminin varlik icinde esamesi okunmuyor, kimi yoktan var etme derdinde.. Herkesin yanan atesi baska. Benim derdim salonumda duran o resim...<br />
Gozgoze geliyoruz her baktigimda. Saniyeler icinde bir hayat geciyor icimden. Kisacik gulusler, taklitler, yemekler, dogumgunleri, kutlamalar, odevler, gosteriler, Grey Flannel, kaleci eldivenleri, raki kadehleri, kulaklar, coraplar, peceteler, terlikler, maclar, takim elbiseler, joleler, dokunulmasi yasak saclar..<br />
S A C L A R....<br />
Hepsi resmin onunden gectigim 3 saniyede geliyor aklima. 3 saniye yuruyorum ve kalbime bir bicak saplaniyor. Fiziksel bir aci. Elimi kalbime bastiriyorum, derin bir nefes, var gucumle yutkunuyorum ve yuruyup geciyorum. Yok olusu yutkunarak bertaraf edebilen bi tek ben varim zaar. 1 saniye daha uzun surse o son adim dagilabilirim, saatlerce aglayabilirim... ama olmaz...ortam musait degil. yuruyup gecmem lazim.<br />
Artik hayat boyle akiyor. Akmasi gerektigi icin. Ne kadar hizli akarsa o kadar az hissedicem kalbimdeki bicagi sanki. Kalbinde bicakla da yasamaya alisiyor da insan, herseyin tadi kacti...<br />
Cok sevdigin birinin nefesi sonunce 40 mum yanarmis insanin icinde, sonra her gun biri sonermis. 40. mum sonsuza kadar yanar, sana o nefesi hatirlatirmis. Acin hafifler, isyanin dinermis. Kac kirk oldu bilmiyorum, saymiyorum ama fener alaylari geciyor icimden. Sonecegine harlaniyor mumlarim. Alev alev icerisi, yangin var desen bir bardak su bulunmaz. Feristahi gelse o ates sonmeyecek sanki. Mutlaka ki isyancilar yakmis kaleyi icten. Kalbindeki bicagin yanina koy mumlarini, onlarla da yasa... Kirpiginin ucunda bir damla gozyasi bulundur daima, gulusunun bir kosesi hep kirik olsun. Sesin titreyince yutkun, gecer, ama bi zahmet cabuk olsun<br />
Ne dayanikli insanoglu, nasil duruyor herseyin karsisinda dimdik. Nasil da kaniksayip yana yakila devam ediyor yoluna...<br />
Ne muhtesem bir tezgah...<br />
<br />
<br />"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-6354239954679335902018-02-19T10:01:00.001+03:002018-02-19T22:12:27.724+03:0035 Yas icin<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="color: black; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Yas 35 baslikli bir yazi yazmayi bekliyorum bi kac
senedir…<span style="margin: 0px;"> </span>Yazmayi dusundugum seyler,
hissettiklerim cok baskaydi bu 35 yas yazisini yazmayi hayal ederken, simdi
hersey bambaska. Yolun yarisi eder mi hakkaten, kivama ulasmis sayilir miyiz,
“anlamak” ya da “anlamayi istemek” icin 35 sene yeter<span style="margin: 0px;"> </span>mi bilmem ama ne Taranci icin 35 yari yol
etmis, ne de Dante Beatrice’inin ardindan omur boyu arafta kalmis…sanirim iste
butun sikinti o araf… ne o taraf, ne bu taraf; hem o taraf, hem bu taraf…</span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="color: black; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Kalbimde gizlice dans eden seyler vardi yillar yili, her
turlu kotuluge gogus geren, sig akillara direnip kendini besleyen, herseyin
arkasinda tutmayi becerebildigim, kanitsal ve kagitsal zekayla bagdastirilamaz,
beni en iyi taniyan insani bile asirtip avucumda saklayabildigim, benim icin en
kiymetli taslardan daha kiymetli bir cevher; Yeter ki kararmasin dedikleri
turden.. </span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="color: black; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Aklimi ve gonlumu bir tutup da ikna edebildigim tek sey oydu.
Hep sandim ki orda duracak, buyuyerek belki bir zaman, beni samimiyetle ele
gecirecek ve gun gibi cikacak ortaya. Iste o zaman baslayacak ustalik: duruluk,
berraklik. Oyle olmuyormus… tum bu umitleri besledigin hayat bir anda kolunu
kanadini koparip koyuyormus yolun ortasina. Heryer savas alani, her cephe
dusmus, nereye donsen gozyasi. Annesinin gozune 30 saniye fazladan baksan
gozunden yas degil de kan geliyor. Kalmissin ortasinda bir derin belanin… kipirdanmiyor.
Mutlak bir aci, ablukadasin…</span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: black;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="margin: 0px;"> </span>Cok cabuk geciyor
dedigin hayat, icindeki sonmez isik, kalbindeki o pirilti, heyecanla ‘hayat
acaba benim icin ne guzellikler sakliyor’ dedigin telas yerini daha mat, daha
sakin bir bekleyise birakiyormus, neleri<span style="margin: 0px;">
</span>bekledigini bilmemenin korkusuyla, o kesif belirsizlik kokusuyla. Dunyanin
basina yikildigi, belki son nefesini verdigin o acayip ana kadar geri sayiyormussun
hissi. Muthis bir aci. Sonrasi bos. Sonrasi sil bastan. </span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="color: black; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Olan bitene ragmen henuz olmamis ve bitmemis onca seyin
hatrina ucuruma saldigin aklinin ipini yavas yavas geri cekip yerlestiriyorsun
yerine. Sevgi bekleyen, ilgi bekleyen, yasamayi bekleyen suruyle seyin yuzu
suyu hurmetine siyrilip o mengeneden tekrar gulumsuyorsun. Yasiyorsun iste,
hicbirsey yokmus gibi, canin yanmamis gibi, durup durup en kiymetlilerini
kaybetmemis, olum yokmus <span style="margin: 0px;"> </span>gibi
yasiyorsun. </span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: black;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="margin: 0px;"> </span>Iste bunlar hep 35
yas. Bu dusup dusup kalkmalar, cigerini sokup yerine takmalar, en bastan
baslamalar, isyan ustune isyanlar,hesaplasmalar ve dahi hesapsizliklar hep bu
yastan. Durulurum, berraklasirim dedigim yaslarda firtinilar kopartmak<span style="margin: 0px;"> </span>da yukardakinin alamet-i farikasi. Butun
taslar yerine oturmaya basliyor sandiginda tas ustunde tas, omuz ustunde bas <span style="margin: 0px;"> </span>koymamak onun politikasi. Huzuru bulmaya
yaklastigini dusunurken gogus kafesini ortadan yirtip oylece birakan bir mayin
tarlasi. Bugun de basmadiysan mayina ne ala! Hadi bi gun daha! Oyle belirsiz,
oyle sonsuz iste. Bir saat sonra da gelebilir ‘beyaz bir bez icre ozgurluk’
sacma bir muz kabugunun marifetiyle, bir<span style="margin: 0px;">
</span>asir da bekleyebilir.” Is ki o arayi doldurasin” denir turlu kitapta, bu
icindeki o cevherin isildamasina baglidir. Sevke ve istege baglidir. Havada
kalip, arada kalip surunmeyi sevmez. Anlamani ister ve ona dogru yurumeni,
kaybedecek lahza, duraksayacak adim yoktur. Anlamali ve yurumelisin. 35 de
olsan 75 de olsan yuruyceksin. Anne da olsan, yegen de olsan devam edeceksin.
Hepsini katacaksin yanina ve yuruyceksin. Dedemdi diyip durmak, dayimdi diyip
yikilmak yok. Anneyim diyip kalkacaksin, birilerinin evladiyim diyip
yuruyceksin. Bu yas bunu gerektiriyormus cunku. Ic dunyan alasagi edilmisken
dis dunyayi korumak,<span style="margin: 0px;"> </span>icinde kitalar yer
degistirirken disarida biseyleri vakar icinde karsilamak, zerafetle hayat
oyununa katilmak boynumuzun borcuymus cunku. 20’li yaslardaki gibi carpip
kapiyi, yikip dokup cekip gidilmiyomus cunku. Iste, bunlar da hep 35 yas… </span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="color: black; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Sansli, uzerine titrenmis, sevgiyle beslenmis, bir dedigi
iki edilmemis bir cocuk olarak gectigim bu hayattan ben de kendi payima dusen
darbeleri yiyerek; gereginde basima inciden tacimi takarak, kimi gun kas goz
yarilmis bitap, kimi gun cicek bahceleri<span style="margin: 0px;">
</span>icre ilerliyorum iste. <span style="margin: 0px;"> </span>Bildigim,
guvendigim, sirtimi dayadigim bircok sey artik yok. Boylelikle, yaptigim
cikarimlar, ogrendiklerim, aklimca dogrulayip icime suzdugum seyler de yok, yok
oldu. Simdi ne mi olacak… hadi yeni bastan..yeni dengeler, ip ustunde korumasiz
yurumeler..ve yine ve hep o ayni donguler.</span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="color: black; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Hersey, her an, degisiyor.. her an.. Hayatin adil olmadigini
bagira bagira biliyorum. Hakedenin hakettigini yasamadigini buyuk buyuk
goruyorum. Oyle pek herkesin kalbinin ekmegini yemedigini de seziyorum ustune
ustluk.. Kalp kirmanin bes para etmedigi, vicdanini temiz, icindeki pusulayi
keskin tutmanin her tur seyden onemli oldugu, olumden ote koyu, candan gayri
soyu olmayan bu anlamasi namumkun, sirazesi kaymis hayatta var olmak. Kendi
dongum icinde 17 senede bir yerle yeksan olan dunyami<span style="margin: 0px;"> </span>ayakta tutmak , normale cevirip islevsel hale
getirmek asli gorevim. Gorev insaniyim da allahtan… </span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="font-family: "calibri";"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: black;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">Bir butun olarak tartip anlam yuklemeye calisinca icinden
cikilmicak yerlere suruklendigim halde anlamak, en azindan anlamaya calismak
hep yolum. Yolda neler var, neler yok daha, gorucez. Yolun yarisi, ceyregi
butunu neresidir onu ancak yukaridaki biliyor herlade ama umudumdur ki bu yol
bitince yine sevdiklerimle yuruyebilecegim baska yollar da olsun, kesissin,
birlessin, butunlessin guzel ve cicekli ve gunesli ve Fikretli ve Cuneytli bi
yerde… <span style="margin: 0px;"> </span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br /></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="color: black; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">35 yasim kutlu olsun… bir 35’i daha varsa bu isin, mutlu
olsun... 70'lik severiz zira ;)</span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br /></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br /></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br />
<div style="margin: 0px 0px 13.33px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="color: black;"></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-size: large;"></span><br /></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike><span style="font-family: "calibri";"></span>"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-11505398877853818292017-10-02T04:19:00.000+03:002017-10-02T04:19:01.440+03:00Dayim Cuneyt Kuey'e sevgimle...<div class="_2cuy _3dgx _2vxa">
Sen benim yaksikli, komik, centilmen, hayat dolu, hep genc, karizmatik, herseyin tadini cikarmayi bilen aslan dayimdin… Goztepemdin, Amerikamdin, Ingilizcemdin. Arkamda dagim, onumde yolumdun. Pazar aksamlari amiral battim, Cumartesi sabahlari Louis De Funes’umdun. Cocuklugum, gencligim, bitmeyen folklor gosterilerim; Bagim, soyum, solugumdun. Hayat boyu takdirini almak, guldurebilmek, yaptiklarimi onaylatmak istedigimdin. Ucmak istedigimde kanadim, kosmak istedigimde bacagimdin. Kucucuk ailemin kocaman kapisiydin. Zirhimdin, ozumdun, butunumdun. Kuey’in hasi! Sen en guzel gulusumdun…</div>
<div class="_2cuy _3dgx _2vxa">
Simdi icimdeki ince sizisin… kalbimdeki derin oyuk, aklimdaki bitik oyunsun. Bikac metre beyaz bez ve daracik cukurumsun artik. Aglamaktan curuyen gozum, korkudan titreyen sesim, bogazimdaki dugumsun. Icimde aglasan, dovunen tum hucrelerimin agitisin. Isyanimsin, kufrumsun artik… devran buysa, boyle donuyorsa nefretimsin… bunca soysuz yasarken seni alana hayretimsin. 1-0 baslayan, 2-0 devam eden macimda yedigim ucuncu golumsun. Durup durup derinlerden cekip cikarmaya calistigim gucumsun. Dusen omzum, egilen basimsin. Agzimdaki o aci tat, canimin yere dusen parcasi, hayalimin en ince kirigisin. Ananemin sonsuza dek evlat acisi, annemin kardessizligisin. </div>
<div class="_2cuy _3dgx _2vxa">
Sen artik arada etrafimda ucan o guzel kelebeksin. Icimde saclarin joleli, en jilet takim elbisenle, en capkin pozunu vermis resimsin. Balkona konan o guzel kumru, birden onumde ucan o sari yaprak sensin. Karsilastigim Saban filmi, mac kazanan Goztepe, dostla serefine icilen iki kadeh rakisin. Can ve Fikretsin artik ogul ogul, ve nefesini ve dahi gozunun ferini alip gittigin Nilufersin. </div>
<div class="_2cuy _3dgx _2vxa">
Belki bi zerresin, belki de evren. ..Bi gun yanina gelmeden bilemiycem… Gozun gozum, sozun sozum olsun o halde bundan boyle. Koyarim seni de kalbimde Fikomun yanindaki yere, oyle yasariz biz de.</div>
<div class="_2cuy _3dgx _2vxa">
Seni cok seviyorum guzel dayim, guzel dağım.. benim en guzel ağım. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhbzg5-bAc-8y1hm4HHFr8_D_G9mnOGy25dNAuHPljpnNFobtKlybQTlrUhXi-RVs93Ipvju7DIiq0Lqf2CgI9MXduLehLJWf6RGLyfMXklB_mDBcIdZrqj9UkTCkMFcxpKJwF5AYvHXt2/s1600/1470758013645.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1136" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhbzg5-bAc-8y1hm4HHFr8_D_G9mnOGy25dNAuHPljpnNFobtKlybQTlrUhXi-RVs93Ipvju7DIiq0Lqf2CgI9MXduLehLJWf6RGLyfMXklB_mDBcIdZrqj9UkTCkMFcxpKJwF5AYvHXt2/s320/1470758013645.jpg" width="202" /></a></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike></div>
"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-26298002788531918532014-05-11T21:55:00.000+03:002014-05-11T22:17:11.764+03:00anneler, cocuklar ve bugunSabahtan beri anneler gunu mesajlarini okuyorum herkesin, kac kere gozlerim doldu bilmiyorum.. Herkes ne cok ne derin seviyo annesini, ne de guzel anlatiyo.. bi de uzulenler var tabi, annesini cennete ugurlamis olanlar.. Ya da benim gibi annesinden uzakta kalanlar. Annen dizinin dibinde degilse isin her daim zor. <br />
Sonra bi de benim gibi anne olmus arkadaslarimin mesajlari, Allah'a binlerce sukur etmeleri, minikleriyle fotograflari... Ne guzel seymis yazilari :) Hediyeler, cicekler... facebook'ta cumbus var :)<br />
Anne sevilmez mi, sevilir tabi... zaman zaman evlat bile sukut-u hayale ugratir da, anne ugratmaz, anne hep var, yaninda olmasa da var, cennette olsa da var. Elimiz kolumuz, sacimizin teli, kirpigimizin kenari, gulusumuzun kosesi, sevmeyi becerebilen kalbimiz, affetmeyi ogrenen gonlumuz, edebimiz, adabimiz hep ondan gelme, ondan kalma. <br />
Annem Ayse Kuey ve ananem Ayla Kuey, sizi cook seviyorum. Her zaman yanimda, arkamda, kalbimin taa icinde, cigerimin en kosesindesiniz. Uzak dusmus olsak da hep benimlesiniz. Bitanecik dedem ve dayim-yengemle bir, bu hayattaki en buyuk sansimsiniz. Bu isler nasil yuruyor tam olarak bilmiyorum ama, eger dunyaya yeniden gelmek varsa bu alemde, insallah beni size verir yine allah!<br />
Bi kere herseyden once cok guzelsiniz :) Sonra cok tatlisiniz, sizinle saatlerce oturup kahve sigara icip muhabbet etmekten daha guzel sey yok mesela hayatta. Cok komiksiniz, hem cok kirilgan hem de daglar kadar guclusunuz, her derde devasiniz. Biriniz mutfakta pek iyi degil ama Allah da ona baska sanatsal yetenekler vermis, kim oldugunu soylemicem :) Soylesiniz, boylesiniz iste. Herkesin annesi kendine guzel bende iki tane var o yuzden benimkiler daha guzel :) <br />
Isin bir de obur kismi var tabi. Anne olma kismi. Kendi anneni daha cok sevmeni saglayan, "Anne olunca anlarsin" buyurulmus o tatli his. Kendinden bi parca. Evet karninda tasiyorsun falan da sonra hergun daha da agirlasan buyuyen bir sevgiyle kalbinde tasiyorsun asil. Vicdanin oluyor, hem hurriyetin hem esaretin oluyor, ayni anda gucun ve zayifligin oluyor, merhametin, gozyasin oluyor. Celisen ne kadar duygu varsa hayatta hepsini bir bir tattiriyor. Uykusuz kaldigin geceleri de seviyorsun, yuzundeki minik elleri de. Sinir krizlerini de gulerek anlatiyorsun sonradan, ilk "anne" degisini de. Bu zor zanaati icra ettikce ustalasiyor, bilgelesiyorsun.. Ve sonunda farkediyorsun ki hakkaten "Anne olunca" anliyormussun.<br />
Benim Lorenzom bana ilk defa anneler gunu hediyesi yapti minik elleriyle. Bol aglamali, sarilmali bir torenle hediyemi aldim. Hayatimda daha once bu kadar mutlu olmamis olabilirim. Camasir mandallariyla yapilmis uyduruk bir saksinin bu denli buyuk ruhsal firtinalara sebep olabilecegini kim tahmin edebilirdi ki... Annelik iste. ..<br />
Bugun sordum Lorenzo'ya beni seviyor musun diye, hic beklemeden eveet diye bagirdi. SOnra beni neden sevdigini sordum. Sunlari siraladi: Cunku bana arabalar aliyorsun, sonra kamyonlar aliyorsun, aldigin sakizlari cok begeniyorum, sana yaptigim hediyeyi cok begendin, cok iyi bi ascisin, dislerimi fircaliyorsun, beni okula goturuyorsun, isikli ayakkabilar aliyorsun, benimle kosu yarisi yapiyorsun, yatakta bogusuyoruz, gece bana kitap okuyorsun... Evet bunlarin hepsini ben yapiyorum :)... kucuk kafasinda annesini sevmesi icin ne cok sebebi varmis meger. Meger benim bile rutine baglayip artik dusunmeden yaptigim seyler onun icin ne kadar degerliymis.. sayacak baska sey bulamayinca da son soyledigi "Cunku benim annemsin" oldu. Iste aslinda bu bile yeterdi sevilmeye!<br />
Ve iste kendi oglumdan ogrendigimle anneme yaziyorum simdi...<br />
Seni seviyorum cunku benim annemsin... Hicbir sebebe ihtiyacim yok, seni kosulsuz, sebepsiz ve de cok seviyorum. Sebeb-i varligimsin; iste bu kadar basit...<br />
Herkesin anneler gununu kutlarim!"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-64100554099113627242014-03-11T17:34:00.001+02:002014-03-11T17:34:33.017+02:00Ah Berkin...Ah evlat... Oglumu ope koklaya uyandirirken utandim bugun, Berkin'in annesinden utandim...boyle ope koklaya buyuttugu bebegini aldilar, mezara koydular..<br />
Evladini vatana kurban etmis analara hep borcluyuz zaten de, cocugu ekmek almaya gonderen annenin cigerini soken pisliklerin gunahini hangi namaz temizleyecek? <br />
Sen yasasaydin sanki kanayan yaralarimiza biraz merhem olacaktin Berkin. Hani cocuktun ya, kucucuktun ya.. Abilerin bir davanin pesinde olduler, bilerek gittiler, sen.. sen ekmek alicaktin ya.. ondan iste..<br />
Ben senin uykuna uyandim bugun. Sokulmekten halsiz kalmis yureklerimiz bir kez daha daglandi.. Gozyasi dokmek artik siradan da, insanin cani acimaya basladi. <br />
Senin icin sokakta herkes simdi. Suan ne kadar kiymetli oldugunu bile farkedecek kadar buyuyemedigin kisacik hayatin icin isyan ediyor on binler. Senin icin gaz yiyorlar, senin icin dayak yiyorlar, eminim cogu sen yasa diye canini vermekten cekinmezdi... Agzindan kopukler cikan canavarlar bugun de birkacini gonderecekler belki yanina.. korkma!<br />
Yetiremedik dualarimizi sana. Naif insanlariz biz.. bir canavar celladin sana dogrulttugu namludan gelen olume dualarla direnmeye calisiriz. Ilacini annen veirir, biz uzaktan duadan zirh oreriz etrafina, ama minik bedenin gelir 16 kiloya dayanir... hepimiz caresiz...<br />
Hangimiz seni hatirlamiycaz ekmek almaya giderken simdi.. Hangimiz oglumuzun 15. yasini kutlarken iste bu yastaydi Berkin'cik demiycez? Hangimiz ananin acisini yureginde hissetmeden bir an gecirecek bundan sonra? <br />
Senin yasinda cocugun maci olur Berkin, folklor gosterisi olur, yarina matematik sinavi olur. Cenazesi olmaz... Annesi portakal soyar, onu yer, cani ceker dondurma yer, evde kereviz olur ittire kaktira onu yer. Senin yasinda cocugun helvasi yenmez Berkin...<br />
Ellerimiz acip dua ediyoruz, bagiriyoruz, haykiriyoruz adalet diye, insanlik diye, bizi duyan yok... Huzurun terkettigi diyar artik buralar. Vicdanin sukut ettigi saatler bunlar. Iste boyle, bunlar cocuklari da vururlar...<br />
Berkin'in ailesinden gayri, bugun yerinde olmayi katiyen istemeyecegim biri var.. O da Berkin'e isabet eden kapsulu atesleyen namluyu tutan o eller... Allahim, bu dunyada biraz adalet varsa, iste o ellerin sahibini yak bugun. Biliyordur kendini, can aldigini bilmez mi insan, iste o adami rahat uyutma bundan boyle..<br />
Ve sana sesleniyorum.. Butun acilarimizin umursamaz sebebi. Butun bu gunahlarin boynuna ilmek ilmek gectigi adam. Biraz inancin varsa dine, imana, sunu bil ki cehennemin en dibi senin yerin. Vatanimiza kastettin, paramiza kastettin, canimiza kastettin.. Senden daha kotusu var mi cihanda? Sen vicdansizsin, sen hainsin.. Sen Berkin'in katilisin! Allah sana da evlat acisi versin!"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-19794858187195003982013-12-31T06:54:00.005+02:002013-12-31T07:51:10.895+02:00ilk bira-yeniyil-ninemlerHayatimda ilk kez bira ictigim gundu, alkolsuz olanindan (ne gerek varsa oyle biraya). Annemler benim gidemeyecegim bir yere gidiyorlardi heralde yilbasi icin beni ninemle kocadedeme biraktilar (Anneannemin annesi ve babasi). Kocadedem askeri pilot, ninem emekli ilkokul ogretmeni. Atmosfer biraz ciddi tabi ama oyle tontonlar ki. E ben de torun cocuguyum, iltifatin, izzet-i ikramin bini bi para. Anane-dede evinde anne ve dayi esliginde buyumus olan bendeniz yasli demiyim de buyuklerle iyi gecinen, onlarin dilinden anlayan, kendini nasil sevdirecegini iyi bilen bir bebeydim :) <br />
Heralde 12-13 yaslarindaydim. Ninem harika bir sofra hazirlamis, sapur supur yiyoruz. Tavuk da ye Oya'cim, pilav da ye Oya'cim(Sanki yemek icin tesvik edilmeye ihtiyacim varmis gibi) Sonra yemek bitti, cerez esliginde televizyon seyretmeye basladik. Yaninda gazoz! En bi sevdigim :) <br />
Televizyon, simdiki televizyonlardan 5-6 tane arka arkaya koysan ancak o buyuklukte. Kumandasi falan yok, kanal degistireceksen totoyu kaldirip bi zahmet televizyon kardese kadar yuruyup dugmelere basacaksin. Ama dur bi dakka, kanal degistirmek mi?? Baska kanal yok ki! Yasasin TRT. Sabah Istiklal Marsi ile acilan, butun gun ekseriyetle ajans veren, arada bir muzik ve sanat programlari gosteren aksamda 9 bilemedin 10 dedin mi Istiklal Marsi, gozyaslari ve dualarla(Saka saka, dua falan yoktu) kapanan ve sonrasinda hepimizin belki bi saniye sonra degisir diye uzun uzun , bos bos baktigimiz o rengarenk yuvarlak sey :) Ortasinda rakamlar falan.. Eminim vardir o yuvarlagin bir adi da bilmiyorum ben. Bilmeme de cok luzum yokmus bugun geldigimiz noktada, analogdan cok uzaktayken ;) Hazir televizyonun durumunu anlatiyorken icinde bulundugu "durumu" da betimlemek gerekir diye dusunuyorum. Bu sevgili primitif televizyon (Allahtan siyah beyazdan bi gomlek ustun de ordan azcik kurtariyor karizmayi) zamanin pek kiymetli esyalarindan oldugu ve evdeki coluk cocugun zinhar elini surmemesi gereken bisey oldugu icin ozel bir korumaya muhtacti. Koruma dedigim de, uzerinde uyduruk bir kilidi olan (ki ikinci gobek kuzenim Volkan bu kilidin uyduruklugunu defalarca bir bicak ya da toka marifetiyle kanitlamistir) tahtadan bir kutu. Televizyon koca gobekli bir adam buyuklugunde olunca, onu icine alabilecek tiynette bir kutuyu siz gozunuzun onune getirin artik. Yalniz bu oyle alelade bir kutu degil, televizyonu seyretmek icin actigin kapak tahtadan bir akordeon kapak. Bugun bile gorsem vay anasini diyecegim cinsten enteresan bir mekanizma. Bazen dusunuyorum da, baska milletlerin gelistirdigi teknolojileri korumak ya da kisa yoldan calistirmak icin harcadigimiz caba ve akli o esyalari yapmaya harcayaydik, simdiye fezaya gitmistik, ama yok iste, kanimizda oyle bir girisimci ruh yok. Baskasi yapsin o televizyonu bak ona nasil afilli kutu yapiyoruz ama! :) Sanirim en dokunakli kismini soylemezsen ninemlerin emektar televizyonu ve kutusu bana caglar otesinden kirilir... Tabii ki kutunun uzerinde igne oyasindan bir ortu vardi... :)<br />
O gece yilbasi oldugundan kutunun kilidi erken acildi ve butun gece televizyon seyrettik,artik kestaneler mi kizarmadi, misirlar mi patlamadi.. senlik de senlik.. Ben en son'Uff sikildim beeen " diyip miziklandigimda da sanirim son care olarak al bakalim dedenin birasindan bi yudum dediler :0 Aman Allah, bira ictim, vay anasini sayin seyirciler! Cok igrencti tadi ama olsun, bira ictim! Hala sevmem de birayi, ilk kez icmek 10 numaraydi! Beni memnun etsinler diye yapmadiklari kalmadi. <br />
<br />
Henuz milletce ar damarimiz catlamamis oldugundan vucudunun yarisi bile zar zor gorunen o balik eti harika dansozu ( Muhtemelen Nesrin Topkapi) saat tam 12 oldugunda hepi topu iki dk izlemek herkes icin buyuk heyecandi. Utanmak vardi galiba o zaman. Saygi vardi. Coluk cocuk oyle buyuklerinin onunda istedigi gibi hareket edemezdi. Korkudan degil, ayip olur diye degil, oyle hissettigi icin. Saygi gostermek istedigi icin. <br />
herneyse.. o vakitler gecti coktan.. cocuklarimiza aklimizda kalanlari ogretebilirsek ne ala.. Dunya artik baska...<br />
O gece iste, yeniyil partisine beni de goturmedikleri icin annemlere icten ice kizginligimla, ilk kez bira icmenin (alkolsuz olanindan, ne gerek varsa oyle biraya) verdigi heyecanla, ilk birayi ailemdeki en yasli insanlarin evinde iciyor olmamin saskinligiyla yeni bir yila girdim.. Yilin yeni olmasinin ne degistirdigini ne o zaman anladim, ne simdi anliyorum. Coluklu cocuklu olmadan once yilbasi eglenmek icin bir diger bahaneydi sadece, simdi artik o kismi da pek heyecan yaratmadigindan sadece pek degerli astrologlarin engin bilgileriyle sunduklari yillik fallari falan okuyorum... 30 yillik tecrubemle yilin donum noktasinin hayatimi degistircek bisey olmadigini az cok anladigimdan belki.. bu yilbasi isini uzun zamandir savsakliyorum...<br />
<br />
Tam da simdi, facebook'tan zaman zaman yaptigi saptamalari ve yorumlariyla beni gulduren, guldururken dusunduren ;p ok kesiyorum tatavayi, universiteden ultra cool dusunceli bir arkadasimin yazdigini buraya yapistirmak istiyorum. Derya'cim, aklini, lafini seveyim!<br />
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_52c245cc02c161272726919">
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">"Insanlar saçının rengini bile değiştirmek için 3 ay düşünürken, gelişime, değişime, kendinden yeni bir benlik çıkartmak , dönüşmek bu kadar uzak ve korkunç gelirken, hatta bunu yapmaya çabalayanlara uzaylı gibi bakabilirken nasıl oluyorda yalnızca bir tarih değişiminden bu kadar çok şey bekleyebiliyor anlamak zor . ortada adam yok diye sayıklamış 30 sene aşk istiomuş 2014 den, her sabah kahırla öf<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show"> pöf gitmiş işe başarı getirsinmiş ona 2014 , 500 liraya ayakkabı almış ama 50 liralık check up a zaman ayıramamış sağlık istermiş yeni senesinden, bi günaydın demek zul gelmiş sabah gördüğüne, barış kardeşlik olsunmuş bu sene ... hangi zaman dilimine ve neye göreyse hatta kimse bu yeni yıl ben de bişiler dileneyim ayıp olmasın , ne de olsa hepimiz 2014 de de yapışmalıyız alışkanlıklarımıza , biz değil 2014 yapsın bize naapıcaksa aman ha ! ..."</span></span></div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
"...bi günaydın demek zul gelmiş sabah gördüğüne, barış kardeşlik olsunmuş bu sene ... " Biz ne dilesek de oyle boyle bildigini okuyor hayat, o yuzden tabii ki hepinize saglikli, mutlu huzurlu, basarili bir yil diliyorum da.. sabah gordugunuze bi gunaydin demenin zul gelmedigi bir yil olsun diyorum esas... Dunyada baris ve kardeslik oldugunu gormeye omrumuz yetmeyebilir de, etrafimizdakiler bizi hos seda ile hatirlasin en azindan. </div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
Ayni benim tonton kocadedemle ninemi hatirladigim, ilk birami, koca kutulu televizyonu uzerinden yaklasik yirmi sene gectikten sonra andigim gibi... O gunku hislerimi gulumseyerek animsadigim gibi.. </div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
Bu yilbasi, ister gecen yildan, ister 20 sene evvelden anilarinizi dusunmeye bikac dakika ayiracaginiz, yeni guzel anilar yaratmak icin sizi mutlu eden insanlarla birlikte oldugunuz bir yilbasi olsun...</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
Gel bakalim 2014! Sana bir sene muhlet, goster marifetini !</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
Bi de kahrolsun baGzi hirsizlar! </div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed">
</div>
"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-5089599400598871622013-11-29T02:43:00.001+02:002013-11-29T06:09:06.928+02:00Sukran GunuKalkip gelip baska kitaya istirak ettigimiz, buranin huyuna suyuna alismaya calistigimiz icin buranin adetlerini de takip ediyoruz tabii olarak. Bugun gayri muslim kardeslerimizin sukran gunu :) Hindi bayrami, yiyip icip aileyle, esle dostla vakit gecirme zamani. Ayni bizim bayramlar gibi. Nereye gidersen git, hangi dinden milliyetten olursan ol, hayatin karmasasindan cikip, ailene vakit ayirmak, birlikte yiyip icmek bi ihtiyac sanirim. Karmakarisik, sikis tepis, guldur guldur hayatlar icinde bu aileye, ese dosta vakit ayirma isi oyle zor ki, her kultur kendince bir yol gelistirmis bunu yapmak icin. Kimisi Christmas demis, kimi Hanukkah demis , kimi de bayram. Bi takim bilge kisiler bir araya gelin ey ahali, temiz temiz giyinin, ailenizle, sevdiklerinizle oturup uzun uzun yemek yiyin sohbet edin buyurmus. Ne iyi etmis! <br />
Bugunun amaclarindan biri tabi ki bu, digeri ise sukranlarini sunmak. Tesekkur etmek.. Onlara senede bir kez tesekkur etmeleri buyrulmus. Hatirlamalari, dua etmeleri, tesekkur etmeleri gerekiyor bugun. Tanidigim herkes hakkiyla yapiyor bunu. Ne mutlu onlara. <br />
Bizim dinimizde is biraz baska. Sukretmek cok muhim, her an, herseye sukretmek lazim. Din hakkinda cok sey bildigimden, harika bir Musluman oldugumdan falan degil, kalben boyle hissettigim icin ve kucukken dedem oyle ogrettigi icin hep sukrederim ben. Her gun aklima geldikce tesekkur ederim Allah'a. Bana verdikleri, vermedikleri, verir gibi yapip da vermedikleri, vermicek gibi yapip da verdikleri icin :) Cok isteyip de elde edmediklerime isyan ettigim olur, sonra sakinlesir ona da sukrederim. Kadere inanmak, Allah'a inanmak en cok boyle isime yariyor. Benden daha buyuk bir gucun varligina siginmak, adina kader denen onceden onemli noktalari cizilmis seyin icinden gectigimize inanmak bi nebze dindiriyor isyan duygusunu. Herseyin bir sebebi var elbet deyip katlanabilmek ancak boyle mumkun cunku isler istedigin gibi gitmediginde. Evet kendi aczini kabullenip siginmak bu belki ama insanin yetersiz kaldigi konular icin gonlunu, ruhunu bir sekilde ferahlatmasi lazim ve dinler, dualar, tanrilar bunun icin var zannimca. Belkide dinlerin genelde insani kucultup tanriyi yuceltmesinin sebebi de bu guduyu koruklemek. Butun bunlar insanin gonlunu ferah tutmasi, temizlemesi icin oynanan bi oyun. Bile isteye bir teslimiyet. Bu oyunu fazla ciddiye alanlari ise anlamak pek mumkun olmuyor benim icin.<br />
Uzun lafin kisasi, biseylerin hep kutsal bir plana gore ilerledigine inandigin surece sukretmek kolaylasiyor. Sukrettikce aslinda kendi kendine hatirlatiyorsun ne kadar sansli oldugunu. Noel'de cocuklara hazirlatilan aptal wish list'lerdense, sukran gunlerinde sahip olduklari icin sukretmeleri gereken seylerin listesini yazdirmali. Senin karnin hep tokken, acliktan gece uyuyamayan cocuklar var demeli. Sen renk renk cesit cesit kiyafetlerinden secerken her sabah, kimi cocuklar usuyor demeli. Evde oyuncaktan ayak basacak yer kalmamisken tv'de gordugu bir oyuncagi istedi mi cocuk, ona Afrika'da camurdan kendine oyuncak yapip onunla oynayan cocugun resmini gostermeli. <br />
Hep hatirlamali, HER AN... hayatta kalmanin bile bir meziyet oldugu diyarlarin varoldugunu, saglikla yasamanin en buyuk hediye oldugunu hatirlamali. Ayaginda yirtik carikla ulke kurtarmis cocuklarin torunlari oldugumuzu hatirlayip simarikliktan, vurdumduymazliktan uzaklasmali. <br />
Bugun ve hergun sukrediyorum, defalarca.. En cok oglum icin, guzel, dunyalar tatlisi, bitanecik bebegim icin. Sonra beni seven bir ese sahip oldugum icin. Her zaman her nefesimde yanimda hissettigim harika bir ailem oldugu icin.Tatli annem icin. Bizi erken birakip gitmis olsa da Fiko'nun torunu oldugum icin. Allah bana hep muhtesem dostlar verdigi icin. Beni anlayan ve seven insanlar etrafimdan hic eksik olmadigi icin. Kendimce, aklimca hep adaletli, vicdanli, durust, iyi ahlakli, hak yemeyen, iftira etmeyen, esi dostu tarafindan sevilen ve sayilan biri olmaya calisabildigim icin. Acisiyla tatlisiyla bu dunyadan usul usul gectigim icin.. binlerce sukur, tesekkur, sukran... <br />
Dualarim hep sukranlarimin oncusu, sonradan mutesekkir olacagim seylerin duasini soyluyorum hep. Dualarim , isteklerim hep iyilige, guzellige, sagliga. <br />
Dualarim hep en sevdigim insanlara. Hep yanimda olan kalbi kalbime degenlere, uzaktaki cok yakinlarima, cok samimi olmasam da kendimi yakin hissedip sevdiklerime, deli deli taraflariyla kabullenip sevdiklerime, yillar sonra benimle olmamaya karar verdikleri halde yine de sevdiklerime... hepsi var dualarimda. Onlar icin de hep duaci ve sukurcuyum.<br />
Derler ki baskalarinin dualarinda yerin olursa hepsi kabul olurmus... bir baskasi seni, senin icin dua edecek kadar sevdiyse ve senin icin de Allah'a yalvariyorsa senden daha iyisi yokmus...<br />
Dostlarimin, ailemin dualarinda sukurlerinde olmak dilegiyle...<br />
Sukran gununuz kutlu olsun."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-80482940663448697142013-06-17T05:40:00.000+03:002013-06-17T05:40:46.603+03:00# Direncocuk<br />
Cocuk bunlar, herseyden habersiz. Onlarin gelecegi icin verilen savastan, onlar ozgurce yasasin diye kaybedilen gozden, koldan, bacaktan, candan habersiz.<br />
Oyle saf, temiz, oyle korkusuz, oyle cikarsiz...<br />
Lorenzo sordu Turkiye t-shirt'unu giydirmeye calisirken, nereye gidiyoruz, bugun bayram mi dedi? Bayramlari kutlarken giydiriyorum cunku hep Turkiye t-shirt'unu. Hayir dedim, bugun sehirdeki Turklerle protestoya gidiyoruz Travis parka, Turkiye icin iyi bisey yapmaya, destek vermeye gidiyoruz. Yuzunu burusturup, "Protesto mu? " dedi. Evet dedim. "Yani tas atip atesler mi yakicaz?" dedi. Saskinlik icinde yok, hayir dedim. Nereden boyle bisey ogrendigini bilmiyorum. Televizyon seyretmiyor, internette seyrettigim videolari, resimleri gormesine izin vermiyorum, sadece konusulanlari duyuyor. <br />
Sut icer misin diye sordugumda bazen Turkce mi Ingilizce mi cevap verecegini bilemeyip bon bon yuzume bakan, kullandigi dili cogunlukla sadece babasinin ve benim anladigimiz 3 yasindaki oglum protesto-tas atmak- ates yakmak kelimelerini ufacik kafasinda birbirine baglamis bile. Sonra polis'in kim oldugunu bildigini de ogrendim... Ben ona hayir, biz bariscil insanlariz, sadece demokrasi istiyoruz, bariscil bir protesto yapicaz dedigimde "Evet kotu seyler yaparsak polis bizi alip goturur ve dover" dedi. Evet oglum dedim, yutkundum...<br />
Oglumun bu yasta boyle kavramlari ogrenmek zorunda kalmasina mi yanayim, polisin bizi korumak icin varoldugunu bilmesine ve fakat tam da bu gunlerde gordugumuz gerceklerle onun minik aklinin basa cikamayacak temizlikte olmasina mi yanayim?<br />
Yine de ideal bi duzende olmasi gerkenleri anlattim ona. Polis bizi korur, kotuluk yapan insanlari yakalayip ceza almalarini saglar, iyi insanlara hic birsey yapmaz dedim. Daha da ne diyecegimi bilemedim.<br />
Turkiye bir hukuk devletidir aslinda ama adalet yerle yeksan, avukatlari surukleye surukleye goturduler diyemedim.<br />
Annenin dunya iyisi arkadaslari suan dayak yiyor muhtemelen bir kosede diyemedim.<br />
Biber gazi diye bisey var, insanlara onunla ates ediyorlar, yaraliyorlar diyemedim.<br />
Birileri var, genclige, Ataturk'e , guzel olan herseye dusman diyemedim.<br />
Turkiye'de olsaydik annen de o dayaklari gazlari yicekti muhtemelen diyemedim.<br />
Icimin nasil kan agladigini bilmeden, uzaktan , hele hele ordan ne konusuyorsun diyenler oldu diyemedim...<br />
Gozumun onune olduresiye tekmelenen yere yatip yuzunu korumaya calisan cocuk geldi. Sacindan suruklenen genc kiz, tazyikli suyla dibindeki adami yerden yere carpan toma, insanlara nisan alip gaz kapsulu atesleyen cevikler geldi. Doktorlara kelepce vuran vatan evlatlari. Gozumuzun icine baka baka yalan konusan valiler geldi.<br />
<br />
Vatan haini denen gencler, vatan haini denen polisler.. hainler birbirine karisti, kimse bilemedi, halbuki hain tekti. O da biz degildik, orasi kesindi...<br />
<br />
Sonra yaralanan bi kizi kucaginda ambulansa yetistiren o genc polisi getirdim gozumun onune zorlayarak kendimi. Kendi maskesini cikarip bi teyzeye soluk aldirmaya calisan bir diger polis, gozu donmus meslektasinin elinden aldigi protestocuya hadi kocum kusura bakma diye gonderen oburu. Hepsi oyle degil dedim, emir kulu onlar da dedim kendi kendime. Zor dedim, ama dedim..<br />
Biseylere inanmak zorundayim, iyiligin varligina, "oteki"nin de iyi olabilecegine inanmak zorundayim...<br />
<br />
Tam bunlar gecerken aklimdan, iyilik icin kucuk bi umut, bi sahit ararken, bu asagida linkini verdigim video cikti karsima. Iyilik kimde gordum, hissettim. Onlar icin direnmeli dedim...<br />
Polisi, genci, yaslisi, ogrencisi, isadami, doktoru, politikacisi, basbakani bu sabiler icin direnmeli. Birbirine karsi degil, birbirine ragmen. Yok ederek degil, birbirini var ederek...<br />
Kefenimizi giydik yola cikmadan diyerek degil, yasamak icin ciktik bu yola diyerek...<br />
<br />
Gorecekler seni, anlayacaklar, koruyacaklar... Direncocuk<br />
<br />
<a href="https://www.facebook.com/photo.php?v=408712065910589">https://www.facebook.com/photo.php?v=408712065910589</a>"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-38327894152787651932013-03-30T05:25:00.001+02:002013-03-30T05:25:14.197+02:00Izmir bugun seni cok ozledim isteBi anda deniz kokusu geldi sanki burnuma. Vapurla Karsiyaka'ya gecmisim, vapurdan karaya uzattiklari egreti tahtadan suya dusmiyim diye, yine egreti baglanmis halata tutunup atlayivermisim. Goztepe'ye karsi taraftan bakmak daha guzel diye suyun obur tarafindan sari kirmizinin seyrine dalmisim. Konak iskelesinden kalktimi vapur , karadan uzaklastikca bizim apartmani bulmaya calismis, yolda martilari gevrekle beslemisim, bi de ustune cay icmisim, pistir simdi bu bardaklar diye diye. Carsida doner, 06'da pasta yiyip, burasi da guzel be ama ben bizim tarafa doneyim diyip atlamisim vapura yine.<br />
Aksam olmus Alsancak'ta. Herkes guzel, hersey parlak, Izmir bu; Hem dingin hem manyak. Gul Sokaga dogru yurumusum sanki, kirik kaldirim taslarinin kenarina basip kendi kendime su sicratmisim. Guzel bi kufur sallamisim kendime. Sonra karnim acikmis girmisim bi kafeye her masada bi tanidik, masa bulup oturana kadar bi saat gecmis, bi oturmusum masaya, en sevdigim salata onumde bile, allahtan kafenin sahibi de tanidik. Takiben Reyhan'in beyaz cikolatali bademli pastasi dusmus aklima, gitmis bakmisim icabina. <br />
Rakiya gecmisim sonra, en guzel dost meclisiyle. En cok kizlar icmis, kimse sasirmamis. Kizlar daha cok icebilsin diye kocalar araba kullanmis. Cikmisiz rakidan, komurde sandvic'e dusmusuz. Birer ikiser goturmus herkes. Sonra arabalari bulmaya koyulmusuz. Konc'un onundeki durak full, bir onceki duraktan binenler oturabilmis sukur...<br />
Ertesi sabah gec uyanmis Izmir her gunku gibi. Once balkonlar yikanmis, ayilana kadar bi kac boyoz ve gevrek goturmus sonra hadi demis Cesme'ye. Atlamisim suya, bi yuzmusum bi yuzmusum, Aya Yorgi yorgun dusmus. O yorgunlukla Sevki'ye kosmus. Sonra bi gelmisim eve yikanip paklanip, suslenip puslenip daha saclarim kurumadan paldir kuldur inmisim merdivenlerden. Annem, kizim yemek hazir, yiyip oyle gidin bari demis , lo lo lo yapip kacivermisim kapidan. Balikciya gitmisim levregin hatrini sormaya bi acmisiz Yesil Efe'yi...sonrasi flu tabi. :)<br />
Kizarmis ekmege uyanmisim sabah, ustunde sakiz receli. Ve Yunan'a giden yolcu gemileri...<br />
Tam bugun Izmir dusmus aklima... Bir resim yetiyor bazen gogsunu yirtip kalbini yerinden cikarmaya.<br />
Kordon'da bi bardak cay icsem hersey duzelicek sanki. Bi 169 gecse onumden tika basa ya da gece Alsancak'ta iki travesti bagirsa cagirsa kendime gelicem. Sortan Pastanesinin isigi kalsa en son Mithatpasa'da, o da sonunce evdeki herkes yatsa rahat edicem. <br />
Bi taksiye binip Alsancaga desem dogru yere gidicem. <br />
Icindekilerden cok Izmir'in kendisini ozledim bugun. Denizini, guzelini, caddesini, yagmurunu, nesesini, gulen yuzunu, acik gozunu... <br />
Hani atip tutuyorlar ya, yok cigdemdi, kumruydu, klorakti, guzel kiziydi diye. Izmir oyle Izmir'linin huyunu suyunu anlatmakla akis bulmaz baska bir akilda. Su yukarda soylediklerimi anladiysaniz, gozunuzde canlandiysa yazdiklarim, burnunuza iyot kokusu geldiyse hafiften, <br />
o zaman Izmir'lisiniz iste... <br />
O zaman biz neden boyleyiz anlarsiniz iste...<br />
Izmir, bugun seni cok ozledim iste...<br />
<br />
"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-6354520946647606122013-01-26T05:39:00.001+02:002013-01-26T06:03:04.988+02:00Ay oluyorumGece karanlik. Hic ruzgar yok. Bulutlar olduklari yerde asili... Dolunay var, bulutlar onunde asili.<br />
Ayi seyrediyorum, tek tek sonuyor onumdeki isiklar, birileri mumlarima ufluyor, sonuyorlar. Gece sessiz, soluksuz. Icine cekiyor ne varsa.. kurtlar uluyor...<br />
Ay oluyorum.. kurda asik. Ne o gelebiliyor ne ben gidebiliyorum. Etrafimda kocaman bir hare, beni koruyor. Ben, cok guzel duruyorum.<br />
Gece sessiz , kurtlar uluyor bana dogru. Ben uzerime bir insanoglu daha ayak bassin diye bekliyorum, gelen yok. <br />
Ay oluyorum, o geceye ben parliyorum ne ki onum silme bulut. Bulutlarimdan biri agliyor, digerleri suskun.. sormuyorum.<br />
Kuslar geciyor onumden , el sallamak istiyorum, elimi kolumu koparmislar, yok, el sallayamiyorum.. Oylece duruyorum, isil isil parliyorum, herkesin baktigi yerdeyim ne ki onum silme bulut, goren yok.. kurtlar susmuyor...<br />
Ay oluyorum.. Etrafimda buyuk , gulen yuzlu bir hare; Beni tutuyor, dusemiyorum.<br />
Ay donuyor, yil donuyor, ben hep orda duruyorum. Bir samimi ses duysam baticam o fistiklarin arkasindan, gunes dogacak sonra.. bi turlu olmuyor...duyamiyorum. <br />
Gozlerimi kapattikca ay oluyorum<br />
Ay olmayi sevmiyorum<br />
Deniz kokmak istiyorum<br />
O kelebek o isiga ucmadikca kanadinin guzelligi gorunmuyor, biliyorum...<br />
<br />"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-27773297263126553292013-01-02T04:50:00.004+02:002013-01-02T04:53:11.390+02:00Yeniyil-mania2012'yi gonderik bu sefere de.. Kimimiz icin tarihin karanlik, kimimiz icin de aydinlik sayfalarinda yerini aldi 2012 de. Kiyamet kopcak dediler kopmadi.. herkesin kendi kiyametini ya da cennetini zaten yasiyor oldugunu unutarak. Sapsal bi Maya takvimi yarida birakti diye odumuz patladi. Kimse inanmadi pek ama eminim herkes de icinden en az bi kere ulan ya olursa diye gecirdi. Bu sene kiyamet kopaydi benim icin cok da sacma bi durum olmazdi. Sevdiklerimin acisini gormektense hep birlikte yok olmak yegdir bence. Hele benim icin pek parlak gecmeyen 2012'de yer alsaydi bu son, tam da 12'den vurdu derdim acikcasi .. Ama Allah'a sukur hepimiz kanli canliyiz, hayatlarimiza geri donduk, kiyameti atlattik, ben konum dolayisiyla Noel'i atlattim, dun de seneyi dondurduk, sene sonu heyecanlari sona erdi. Gunluk telaslara devam... <br />
Tabi simdi su resolution meselesi var. New Year resolutions dedikleri sey nedir? Yeni yilda kendine koydugun hedefler listesi olarak cevirebiliriz sanirim. Herkesin liste uzadikca uzuyor. Kadinlarin liste basi kilo vermek, erkeklerin liste basi terfi genel olarak. Bu listelerdeki maddelerin her sene ayni olmasi da sanirim bunlarin gerceklestirilmesindeki basari yuzdesini aciga vuruyor. Benim simdiye kadar bu sene sunu bunu yapcam diyip de bi sonraki sene evet walla bunu yaptim dedigim hicbirsey olmadi simdiye kadar. Ben o isi Hidrelleze birakiyorum, benim wish listim ile hizir Ilyas ilgileniyor. Bu sene ne istesem, ne beklesem yeni yildan diye dusundum, sonra vazgectim; Baktim ki tum sevdiklerimin yanimda olmasini dileyip duruyorum, ananem hic olmesin istiyorum, gokten paralar ucussun diyorum... orda durdum... olcak gibi degil, yine listenin basina kilo vermeyi koyup oturdum kenara. Yilbasinda annemle konusurken ona, daha cok gorusebilecegimiz bir yil olsun dicektim, ne kadar acikli bir dilek oldugunu farkedip aglamamak icin ondan da vazgectim. <br />
Yeni yilda ve her zaman istenilecek ve sukredilecek tek sey saglik tabii ki. Allah caresiz dert vermesin derler ya, cok dogru. Ama sunu da eklemeli ki insanin icinden o yasama sevinci cekip alindi mi da hicbirsey yolunda gitmiyor. <br />
Beni hic sevmeyen bu sene icimi curuttu biraz, bitip gidemedi.. Enerjim degissin, kendime geleyim, nesem yerine gelsin istiyorum. yilin degismesiyle benim ic enerjimin ne gibi bir alakasi var onu tam bilemicem ama umut iste. Astrolojik seyler olur, yildizlarim hizzaya gelir, auram aklini basina alir diye umud ediyorum. <br />
Herkselerden uzak yasamam yetmiyormus gibi bazilari da toptan cekip cikardi kendini hayatimdan. Kardesim gibi gordugum, birlikte buyudugum tonlarca sey paylastigim neredeyse 20 yillik arkadasim artik arkadasim olmamayi tercih etti.. yanlis hicbirsey yapmadim, onu kirmadim, kotu birsey soylemedim... bi sene boyunca gorusmememize ragmen yazin Izmir'e gittigimde beni goresi gelmedi. Guzel bir kizla evlendi... ve gitti... bu 2012'nin en acitan hikayesiydi... cok mutlu olsun...<br />
Yazin ailemi, arkadaslarimi, Izmir'imi, Cesme'mi iki ay boyunca icime cekecek kadar sansliydim ote yandan. Ilk gittigimde hersey, herkes cok acayip gelse de iki hafta sonra sanki hic ayrilmamis gibiydim. Turkish way of life ne kadar ozlenilebilir biseymis meger. Cok guzel hasret giderdim herkesle, herseyle. Bu da 2012'nin en mutlu hikayesiydi.<br />
Oldugum yerde koklendim, daha cok arkadaslar edindim, insanlari biraz daha iyi tanimaya basladim. Sahip oldugum icin ne kadar sansli oldugumu bildigim dostlarim var artik burda da, yillar olmadan da dostluklar kurulabilecegini ogrendim. Oglum 3 yasina girdi, icinden gectigimiz zor donem kocamla birbirmize daha siki sarilmamaizi sagladi. Nefesimi tuttum bekliyorum simdi. Bir guzel zaman gelip oturacak benim de evimin ortasina, cok bekledin ama degdi diyecek, alacak icine kucuk cekirdek ailemi bizi cok mutlu edecek. 2013'ten beklentim bu belki de, aklimdan gecen onlarca sey icinde oburlerini kenara itip ortaya cikan, aslinda en basindan beri tek amacim olan; Mutluluk. Dogru olani yaparak ya da yanlis icinde bogularak.. sadece seni mutlu eden seyi yaparak yurumek. Mutlu olmak dunyanin en kolay ve en zor seyi.. farkindalik gibi, iyi mi kotu mu oldugunu bi turlu bilemedigim...<br />
Nefes alabildigimiz, mutlu olmanin bir yolunu bulabildigimiz, vicdanimizla karsilasinca basi dik odadan cikabildigimiz, gercek dostlari 30'undan sonra kaybetmedigimiz bir yil olsun ... <br />
bi de, yine de...Annemi daha cok gorebilecegim bir yil olsun..."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-62270116197457365062012-06-26T19:27:00.000+03:002012-06-26T19:27:34.875+03:00Benim bir dedem vardi, cok oldu gideli...Bi oglum var adini tasiyan, bi de kuzenim.. Onun gibi harika bi insan olsunlar diye.. Dogan butun cocuklara onun adini versek yeter mi ki? <br />
En cok beni severdi..bi de Aylus'unu, bi de Ayse'sini, bi de Cuneyt'ini, Nilufer kizini..herkesi en cok o severdi, cok erken gitti. Ben onun torunu olmanin tadini, keyfini, guzelligini, ayricaligini daha yeni anlamaya baslamisken gitti... nurlarda yatacagina, geceleri yataginda yatsaydi, ben ona nur olsaydim.. Sen benim aksesuarimsin, susumsun, kiymetlimsin derdi bana. Babamdi, dedemdi.. adamdi. Herkes yikilsa bi o ayakta kalirdi, kahramandi..dedem; hallederdi!<br />
Ilkokuldayken cikis saatinda yagmur bastirdiysa, semsiye almadigimi biliyorsa isi gucu birakir, semsiyeyle okula gelirdi. Ogretmenim de belki unutmustur diye bi yedek semsiye de ona getirirdi. Ilkokul, ortaokul lise hayatim boyunca, tam 12 sene her sabah kalkip bana kahvalti hazirladi, tabagimdaki peynirleri bile lokma lokma keserdi. Bana oruc tutmayi , namaz kilmayi ogretti. Onunla sahura kalkmak dunyanin en guzel seyiydi. Bugun benim su yasimda tek nefeste tirmanamayacagim Susuzdede Parkina beni her seferinde omuzunda cikardi. Annemle oturdugumuz evde bi gece annem yokken bocek cikinca geldi, bocegi atip gitti, oldurmedi ama, hicbirseyi oldurmezdi. Yemekte corba oldugu zaman karabiberle sevgilisinin bas harfini cizmeden o corba icilmezdi. Aylus'una siir yazip gul almadan sevgililer gunu gecmezdi. Banyodan sonra saclarimi tarayip kuruturdu. Dunyanin en iyi babasi secilse suphesiz o olurdu.. <br />
Mektup katlamayi, kiraz toplamayi, tahin pekmez yapmayi, ayakkabi baglamayi, dua etmeyi, inanmayi, iyi insan olmayi, ahlaki, erdemi o ogretti bana. Olumle cenk ederken bile yuzu guluyordu, suursuz hasta yataginda doktorlari hayalinde kurdu sofraya davet ediyordu. Annemle beni gormedigi halde, yogun bakimda uzaktan onu seyrettigimizi bilir gibi isimlerimizi seslendi bigun, o gun bizimle son selamlasmasiydi...<br />
Isyan simdi geri kalani hayatin. hep ozlemek.. Gozleri dolmak degil, bagira cagira, kapi duvar tekmeleye tekmeleye aglamak. Bunca gereksiz insan bilmem kac yasina kadar yasrken benim kiymetlim nasil boyle erken gider diye sormak. Kokusunu hatirlamak. Hayatta asla bi daha o kadar iyi bi insanla karsilasamayacagini bilmek. hergun, cennetten beni, oglumu gorsun diye dua etmek. Vakti geldiginde , birgun onunla bir yerlerde tekrar bulusmak, yine onun torunu olmak, dede diyebilmek...<br />
12 sene oldu Figo'm gideli, bizi yetim birakali. Olumun sevimsiz damariyla ilk karsilasmamdi. Dun varken bugun yok olan bir can, bir insani ancak bu kadar hirpalardi...<br />
Derler ya cok sevdigin birini kaybettigin gun 40 mum yanarmis insanin icinde, sonra her gun bi tanesi sonermis, acisi dinermis ama 40. mum hic sonmez, omur boyu sana o aciyi hatirlatirmis. Dedem gidince degil 40, 40 bin mum yandi sanki icimde, icim degil sade, disim, evim, sehrim yandi gitti, cocuklugum, anilarim kul oldu sanki. Hayat akiyor tabi akmasina hicbirsey yokmus gibi, sanki simdi bir eksik degilmisiz gibi. Hic beklemedigin bir an eski bir video kaydi hazirliksiz yakaliyor seni ve yuregini tekrar sokuyor yerinden...<br />
Canim dedem, ikimiz de cok uzaktayiz simdi evimizden, ben haftaya donuyorum, keske sen de donebilsen, bir senedir hasretini cektigim herkesi gorecegim umidiyle gittigim evimizde keske sen de olabilsen... Hep aklimdasin, hep icimdesin guler yuzlum.. nolur beni duyuyor, goruyor ol..."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-11486641396647368542012-06-12T08:08:00.000+03:002012-06-12T08:08:23.764+03:00Eskimis YaziYeni yazilarimi okutuyorum size hep ama ben yazmaya yeni baslamadim... senelerce, sayfalarca var.. Bundan sonra arada sirada "Eskimis Yazi"lardan da okuyacaksiniz, umarim ki onlari da begeneceksiniz.. :))<br />
--------------------------------------------------------------------------------------------------------<br />
Eskimis Yazi<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Hadi artik, dogsun o ay fistiklarin arkasindan ve
aydinlatsin bu bogan geceyi. Heryer isisin belli belirsiz , onumuzu gorelim
karanlikta isiksiz...</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Ister gelsin ister gelmesin gecenin dibi, icelim hele bi... gorup
gorecegimiz bu sisenin dibi. Sen de gelmeyecegine gore artik, gece olmus,
gunduz olmus fark eder mi??</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Bi ruzgar essin inceden, kaldirsin tozu dumani, hersey
savrulsun once havaya ve sonra oturussun yavasca sece begene istedigi yere
butun tozlar, dumani kalsin havada. Ben cekerim icime!</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Kac yazar artik bugun bitse yenisi gelse ve sonra bi daha ..
sen orda, ben burda hayatlar darmadagin en olmicak yerlerde. Yabanci yabanci
insalarla, olur olmaz anlarda.. </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Gulumse yine de cicekleri gordukce. Onlar bilmeseler de
sevildiklerini sen al koy onlari caninin icine. Alik bilmezse balik bilir de,
at en dipsiz denize. Aligini da sev baligini da... Sonra bi kere daha agla.</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Butun vucudun baslayinca uyusmaya anlarsin yas gecmis, hayat
gecmis... senden gecmis.. Herseyin olmus ama<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>gelmissin sonuna... oyle hissetmesen de olur,
herkes seni sobeledikten sonra, hadi bi daha agla..</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Savasmaya devam.. sicak sudan soguk suya degmemis gonuller
anlamaz usumeyi. O sansli veletler bilmez ne cektigini. sen de onlardan
biriydin bi vakit ama dedim ya, senden gecmis, birileri icini karanliga cekmis...</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Herseyin yeni basladigini sandigin yerde butun umidinin bittigini
farkedince dusecek omuzlarin.. yenilere doymus, fazla yemis hatta kusmak
uzeresin. Ama en cok sen gulumsersin, cunku kimse bilmesin..</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Onden cekisli, arkadan itisli tek beygir gucunde bir
hayat.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sen sectin, gideceksin, o cile
neyse, cekeceksin...</span></div>"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-2441215468601011382012-04-09T19:27:00.001+03:002012-04-10T01:46:55.139+03:00Meral Okay ya da AskUzun zamandir, "zaman"la ilgili seyler ucusuyor aklimda, parmagimin ucuna getirip disari atamiyorum bi turlu, simdi sirasi sanki. Zamanin ne acimasiz ve ne merhametli oldugunu, ne merhem, ne kanatan oldugunu dusunuyorum. Sirali sirasiz gidislerin, yaslanmanin, eskimenin, hayatin anlaminin, azalip cogalmanin ve sonunda yok olmanin vatani zaman. Onunla raks etmek ne zor, hep eslikci kalirsin, ipler onun elinde, sen ona sarilirsin... nereye gotruruse oraya. Zaman seninle oynar ve birileri hayat der adina bu kor bekleyisin. Senin hayatin, kendini begendirmeye calisir zamana... adi olur zamane. Gozlerini kapat ve hicbirsey bekleme... <br />
Meral Okay'in olumu cok etkiledi beni. Uzdu demiyorum etkiledi sadece. Tanimam etmem, kadinin teki iste.. Ben bu kadinin hikayesini, askinin ve acisinin derinligini bi yerde okudugmdan beri aciyorum ona. Oyle 'vah kocasi olmus genc yasta, yazik kadina' degil ama bendeki acima. Hayat ona bu kadar acimasiz davrandigi icin. Bunca asik oldugu adamin yaninda, o tarafta degil de, bizlerle bu tarafta yasamak zorunda oldugu icin. Kendini sevenleri, ailesini dusunup bi delilik yapip obur tarafa kendi biletini kesemedigi icin. Ne olursa olsun yasamak hep agir bastigi icin. Onsuz yasamaya katlanmak zorunda kaldigi icin.Yamani'nin arkasindan gulup eglendigi her ana sonradan pisman olmus olabilecegi icin. "Selamlasma "dedigi , Yaman'in ruhunun ruhuna dokundugu anlarla yetinmek zorunda oldugu , ince bir ruzgaradan Yaman sanip medet umdugu icin. Aska ve olume dokunup elini cekmis bir kadin olarak bi omur yasadigi, baska kimseleri sevemedigi icin. En cok da su sozu icin: "En zoru bir oluye asik olmak" O nasil bir zorluk, Allah kimseye ogretmesin. Bir cumle yanan bir omru ve gonlu nasil bu kadar basit anlatir bilmem.. Bunu diyen kadinin bogazindan kac dugum gecer bu cumleye degerek, anlamam.. Hic sahip olamadigi cocugunun adini , yazdigi dizilerde "Hayat" koyan sevdali kadin, iste kurtardi birileri sikistigin mengeneden seni. Kanserli cigerini mi seversin, gucsuz kalbini mi? Sevgiline kavusturduktan sonra fark eder mi??<br />
Oldukten sonra bir hayat varsa eger, beden gittikten sonra ruhla baska yollara ayni insanlarla cikilabiliyorsa eger, ne ala. Ama bu sadece bu dunyadaki acilarimizi teselli icin uydurulmus bir yalansa, o zaman fena.. <br />
Mahsere birakilmis sevdalar,baska turlu yollarda kavusmayi bekleyen asiklar , "simdilik" vazgecmis kadinlar, adamlar var. Onlar bu yalandan hic hoslanmayacaklar...<br />
Zamana yenilen hayatlar, hayatlara imrenen zamanlar var. Kimdeyse en buyuk aci, kimdeyse en buyuk yurek , iste o dimdik yuruyecek ve zamani geldiginde cakip en guzel yerinden cakmagini yakip kendini gidecek...<br />
Hayat bir orospu gibi surtunurken zamana.. iste tam su anda...<br />
Meral ya da ask gidiyor bir baska hayata... <br />
Isiklar, nurlar, huzur ve Yaman'in seninle olsun guzel kadin, ozledigin ruzgarlara birlikte uzanin simdi sevgilinle..."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-57250864729417117202012-02-20T07:49:00.000+02:002012-02-20T07:49:11.601+02:00Gozde Ozkanli KoyluBenim bi arkadasim var...Beraber buyudugum, herseyimi paylastigim, kardes oldugum. Hicbir kan bagimiz yok, uzak yakin akrabaligimiz da yok sadece uzuuun yillara sigdirdigimiz, hala her anini hatirladigimiz dostlugumuz var. Sesimizin en ufak bi kaymasindan ne derdimizin oldugunu, kiminle derdimiz oldugunu en onemlisi nasil cozulebilecegini bildigimiz, en ufak bir bakisla anlasip herkesi ayakta uyutup kalkip kacabilecegimiz, Tabu, sessiz sinema vs gibi oyunlarda her zaman ezici bir ustunluk elde edebilecegimiz , ailelerimizin birbirimizi ikinci kizlari ilan ettigi bir arkadaslik bu. Benim onun annesiyle, onun benim ananemle onlerinde dalga gecip, konu onun annesiyse kicimiza terlik yiyebilme, benim ananemse tatli bi kufur yiyebilme ozgurlugumuz var mesela,ya da benim annemin ikimize birden ufff, cok salaksiniz deme ihtimali - muhtemelen yemekleriyle dalga gectigimiz icin-.<br />
Birbirimize en berbat taraflarimizi bi kerede soyleyip "ama ben yine de seni cok seviyorum gerizekali" deme yetenegine sahibiz. Baska kimsenin bilmedigi sirlarimiz var. Okuldayken biri ona ya da bana gelip "Sana bisey soylicem ama kimseye soylemek yok" dediginde pesin pesin " Gozde'ye/Oya'ya soylicem bi tek, ona gore de ne diceksen, ya da soyleme" demisligimiz var ayni kararlilikla. Ortaokuldayken tamamen keyfi sekilde arkadaslarimizin paralarina ve yiyeceklerine el koymuslugumuz, aklimizca eskiyalik yapmisligimiz var :) Hayat bizi zaman zaman mesafelerle sinasa da donup donup birbirmizi daha cok sevmisligimiz var. Ailelerle cikilan tatillere birbirimizi surukleyisimiz, birbirmizi aile ferdi ilan etmisligimiz var... var oglu var...<br />
Senelerce ayni ekipte folklor oynadik, sahnede bile guctuk birbirimize. Tanidik bir gulumseme dedikleri sey var ya, o bizdik iste. Kime sorsan Oya dedin mi Gozde, Gozde dedin mi Oya gelirdi akillarina. Birlikte buyuduk iste, birlikte hasta olduk, birlikte gezip tozduk, birlikte asik olup agladik, birlikte gizli gizli icki ictik, birlikte sigaraya basladik, raki icmeyi birlikte ogrendik...<br />
Oyle cok animiz var ki.. oyle iyi taniyoruz ki birbirimizi, arada kacirdigimiz yillar oldu, yine bisey olmadi. Benim mantik kupu Gozdem her durumdan bizi kurtarmayi basardi. Yillar gectikce benim "amaaan bosver"ci, onun ise "iyi de hic mantikli degil"ci biri oldugu ortaya cikti. Ikimizin bu iki farkli alana yayilmis davranis bozukluklarinin birlesimi de 10 numara bisey oldu.:)) Anormal bir denge, garip bir sinerji olustu :)<br />
Ilk kez Ankara'ya universiteye gittigim zaman ayrildik. ilk sene her gun telefonla konustuk, annemle hergun konusmadim ama onla konustum. Sonra alsitik, sakinlestik yavas yavas..<br />
Baska yerlerden edindigimiz arkadaslarimizi da hep birbirleriyle tanistirdik ki, gruplarimiz ayrilmasin, yine birlikte olabilelim.Ikimiz de evlendik, dunya tatlisi bebeklerimiz oldu, bu sefer anne olmayi ogrendik beraber. Sonra ben bi kazik attim iste buna, kalktim geldim dunyanin bi ucuna. Cok sovdu saydi basta ama ben mutlu olayim istedi yine de. Simdi Skype'la idare ediyoruz, carsambalari skype'tan beraber dizimizi seyrediyoruz. Konusa konusa, gule gule, dalga gece gece :) Herseyle dalga gecmeyi cok seviyoruz...bi suru sey yiyoruz seyrederken, o bana "Baaaak sende bundan var mi" diyo, ben ona "Yok ama bundan var sende var mii" diyorum :)) Birbirimizin yediklerine bakip bakip sumugumuzu cekiyoruz.<br />
Aslinda cok baskaydi cocukken kurdugumuz hayaller, bizim cocuklarimiz da kanka olucaklardi, birlikte buyuceklerdi ama olmadi iste, kismet... yine de elimizden geleni ardimiza koymicaz tabii..<br />
tutmus bana pasta almis bugun Izmir'de. Ustunde iyi ki dogdun Oya'm yaziyo... Ogluyla kocasiyla uflemisler mumlari, benim icin kesip bi guzel yemisler, fotograflarini da bana gondermisler.. Ne denir ki.. Annemle ananem de yapti aynisini bugun, skype 'ta konusup dururken pasta getirip kestiler! Hadi onlar deli, hasretimden olmusler, kafayi bana takmislar, ne yapcaklarini sasirmislar, peki sen? Sen de mi yedin kafayi :))) Beni aglamaktan oldurmeye and mi ictiniz birlesip??<br />
Ben de seni cok ozledim can arkadasim, kardesim, bitanem. Bizi anlatmak icin 10 sayfa yazi yazsam yine yetmez.. Biziz iste, Gozde ve Oya'yiz ve nerde olursak olalim hep oyle kalacagiz... Seni cok ama cok seviyorum...Hep sayardik ya, ben bayadir saymamisim sasridim bi... 23 sene oldu... dile kolay... dilek olay.... :) Esen kal en has arkadasim..."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-23504167519138522672012-02-19T04:16:00.002+02:002012-02-19T04:43:39.393+02:0019 SubatBir 19 Subat daha geldi :) Benim gunum geldi, biliyorum o gun dogmus bi ton insan var ama olsun, benim gunum o :) Paylasmayi pek sevmiyorum boyle seyleri :)) 29 yasina giriyorum.. 29!! Mike bu sabah hediyemi verirken " Onumuzdeki 10 yil boyunca kutlayacagimiz 29. yasina hos geldin" dedi :)) Seviyorum bu adami, anliyor ruhumu :) 29 yasinda olmak biseylerin sinirinda olmak gibi sanki. 30 yasina bir kala, hep orda kala :) 30'dan sonra biseyler oluyo sanki, birden mi, yaslaniyor mu, insan mi?!?!?! Annem bi kadinin en guzel zamani 35'inden sonra baslar der hep, kendini mi aldatir beni mi bilmem :)) tatli kocamin da dedigi gibi, 29'da bi sure durabliriz kanisindayim, bi sure sonra herkes hangi sene 29'u kutlamaya basladigimi unutur nasilsa, ben de o yasi bi turlu tahmin edilemeyen acayip insanlardan olurum :))<br />
Ben cok severim dogumgunlerini, baskalarininkini de severim. Bi hayatin baslangic gununu kutlamak, iyi ki geldin, iyi ki esim dostum canim oldun , iyi ki sampiyon sendin ;) demek ne guzel....<br />
Ben ilk defa ailem , sanki bin yildir bir oldugum arkadaslarim olmadan kutliycam bu sene 19 Subatim'i. Cok enteresan geliyor evde verdigim kalabalik kocaman partilerim olmadan yeni yasima girmek. Kocam, oglum ve burda edindigim bir grup harika kadindan olusan arkadaslarim var sadece 30'a bir kala girdigim bu yasta... Biraz once bu bir grup harika kadindan biri arayip 29 senedir gecirdigin en guzel dogumgunu olacak, surpriz var dedi :)) Ne sansliyim, ne guzel insanlar var sagimda solumda.. Ne guzel seyler oluyor bunca ozlem arasinda... Allah oyle guzel insanlar cikariyor ki karsima, dunyanin obur ucuna geldim ve yine oyle sansliyim ki arkadastan yana.. sukurler olsun...<br />
Annemin gecen sene dogumgunumde hediye ettigi, mercan ve 'oya'dan benim icin ozel yaptirdigi kolyeyi takiyorum bugun, annem yanimda gibi olsun diye.. ona da soyledim, agladi.. ben de agladim... olsun... birbirimizin icini parcalamamak icin takindigimiz tastan, gulumseyen maske dusuyor arada bir, bugun o gunlerden biri..toparliyoruz sonra yine, hep gulumse...<br />
Boyle karisik, bitisik duygular icinde giriyorum 29'a .. Tam biraz icim burulmusken bi aciyorum facebookumu, bi suru mesaj, seni seviyorum diye kulagima olanca gucuyle bagiriyor sanki en sevdigim insanlar, anliyorum ki, sevilmek dusunulmek icin hic kimse fazla uzakta olamaz. Tanidik seslerle degilse de cok tanidik cumleler okuyorum cok tanidik insanlardan, ne sicak oluyor her yer o zaman... Zeyno yine gunes diyo bana, Funda Ablam 6. dogumgunumu hatirliyor, Irem omrum cok mutlu gecsin istiyor, duvarimda kumru resimleri, pastalar cirit atiyor.. ve daha bi surusu... ben o suruden ayrildim ama suru beni unutmadi, birakmadi... Ben de hepinizi cok seviyorum.. Ve cok tesekkur ediyorum, icten, cigerden boyle... yanyana olsak bi sarilsam size anlarsiniz ne kadar samimi oldugunu tesekkurumun ama olmayinca olmuyor,boyle tarife kaliyor is :) <br />
Kocam ve oglumla guzel bi yemek yedik bu aksam hediyelerimi aldim , asil dogumgunum yarin ama biz bunu haftasonuna yayip kutlu dogum haftasonusu ilan ettik bu iki gunu:) Lorenzo hasta olmasa daha siddetli planlarimiz da vardi ama minik maymunumuz hasta o yuzden daha sakin bi kutlama yemegi oldu :) Yarinsa dogumgunumu yapmayi en cok sevdigim seylerden biriyle geciricem, folklor oynayarak.. :)) O da guzel, yine de guzel , hala da guzel :))<br />
10 sene once guzel gelen seyler hala guzel geliyo bana, iyidir heralde bu durum... mutlu ettigi surece her durumun iyi oldugu kanisindayim, mutlu olmak her zaman en onde gelir kanisindayim...<br />
Mutluluk ogretilen birsey, tattirilan, tecrube edilen birsey. Sirince'de tattirilan saraplar gibi. sarhos eder de anlamazsin :)) Ben o sarapla buyudum, ordan bilirim :)) gavur Izmir'in bir cevval cocugu olarak o sarabin sarhoslugundan hic ayilmamak cabasindayim...<br />
Canim ailem, beni ben gibi yetistirdiginiz, ben olmama izin verdiginiz, sevgiye ve ilgiye bogdugunuz, zaman zaman simarttiginiz, hep arkamda oldugunuz icin, harika bir aile oldugumuz icin, beni hep COK sevdiginiz icin tesekkurler... Bugun beni seven arkadaslarim, harika bi kocam, iyi bir cocuk olma yolunda ilerledigini hissettigim bi oglum varsa, hepsini size borcluyum. Sizden aldigim terbiyeye, degerlere borcluyum... dedem... iyiligi hep sana borcluyum...<br />
Annem, iyi ki dogurmussun beni, iyi ki senin kizin olmusum, dunyaya elli kere daha gelsem yine annem sen ol isterdim, sen bi cocugun hayal edebilecegi en harika annesin, dostsun, sirdassin, cok guzelsin,cok komiksin, 10 numarasin, iyi ki benimsin. Sen bana demistin ya hani bi kere, baskasinin cocugu olsaydin o anneyi cok kiskanirdim diye, ben de oyle, baskasinin annesi olsaydin, o cocugu cok kiskanirdim :) Seni cok ozledim, bugun en cok...Ben hep sana, size layik bir evlat olmaya calistim, umarim basarmisimdir....Benim sizden memnun oldugum kadar sizi de memnun edebilmisimdir. Biliyorum, ufak bi kazik attim size kalkip buralara gelmekle :) ama hayat, ask, kader, beser...<br />
Beni dusunen, guzel dilekler gonderen, hatirlayan, yazan cizen, arayan, yuzunu gosteren hicbirini yapamasa da arada bir 'ya bi Oya vardi bizim' diyen herkesi opuyorum! Bu yaziyi okuyan herkesi iki kere opuyorum :)) <br />
IYI KI DOGDUM DA HEPINIZI TANIDIM, HAYATIMI GUZELLESTIREN COK TATLI INSANLARSINIZ!!!<br />
<br />
Tatli kocamin bana yazdiklari...<br />
If there is one face I want to see each day my whole life through <br />
One smile that makes a difference in everything I do<br />
If there is one touch I long to feel, one voice I long to hear<br />
Whenever I am happy or just needing someone near<br />
If there is one joy, one love from which I never want to part<br />
It's you - that someone special in my world, my life, my heart.<br />
Always yours..."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-13406367392922972062012-01-19T02:12:00.000+02:002012-01-19T02:12:20.685+02:00Biz iyi cocuklardik...<div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;"><span style="font-family: Calibri;">Biz iyi cocuklardik, sakin, kendi halinde. Saygisizlik etmeyen, zararsiz gecinen, ailemize laf getirmeyen, birbirini kollayan, seven cocuklardik. Vazifelerimizi yerine getirir, yer kaldiysa gonlumuzu eglerdik. Cocuktuk, ne hayat gailesi, ne yuk, ne dunya yoktu omuzlarda. Canta vardi , canta! Omuzlarda bi okul cantasi vardi.. ici cok agir disi suslu. Aksi oldu simdi, icimiz<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>suslu, disimiz cok agir.. Buyuduk biraz, anlamaya calisa calisa, hayati ogrenmeye , gormeye hevesle, buyuduk biraz. Cocukken uzaktan baktigimiz ve cook uzak gelen yaslarla baktigimiz ablalarin, agbilerin yerindeyiz simdi. O zaman koca adam gibi gelirlerdi, biz de mi simdi oyle geliyoruz ufakliklara. Dunyayi degistirebieceklerini, mutlaka ki birgun cok iyi bir ise yarayabileceklerini sanan ufakliklar. Bizlerdik onlar... simdi anladik hayati biraz biraz.. Azcik koreldik, azcik torpulendik ve o abiler, ablalar olduk. Heyecanlar yerini sikintili , ucu acik umutlara birakti. Bi zaman siniri olmayan umutlari besledik<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nefesimiz yettigince. Sonsuza kadar surebilecek umitlere gonullu olduk , bekledik, hep bekledik...Simdi ekleyip durdukca 365'likleri kafa kagidinin ustune acildi gozler ufaktan, bu sefer de olmayacak demeyi yediremedik... Aklimiz gibi ruhumuz da serindi, hala becerebilirdik...</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;"><span style="font-family: Calibri;">Biz iyi cocuklardik.. Gonul kirmadik, para calmadik, fena islere bulasmadik. Usulunce kavga etmeyi de bildik, edebimizle oturmayi da. Hakkimiz soke soke almayi da ogretti hayat, bazen vazgecip geri donmeyi de. Kan da geldi o avuclardan, cicek da acti. Tek zararimiz kendimizeydi, asik olduk, kucuk yureklerimizi aska salip ardindan bakakaldik, ask acisini marifet sandik. Icimiz ezildikce yuzumuz nurlandi, onu da zevkle tasidik. Kimisi oldu kimisi olmadi, yilmadik. Bi gonlumuz vardi en temiz, onun pesini birakmadik. Isyan etmedik hep duzeltmeye baktik. Yaptik, yikildi, yine yaptik. .</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;"><span style="font-family: Calibri;"> </span><span style="font-family: Calibri;">Onlara da soyleyin, biz iyi cocuklardik... biz... iyi cocuklardik...</span></div>"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-90470050787147614472011-10-20T07:55:00.000+03:002011-10-20T07:55:05.189+03:00AtesAtes dustugu yeri yakar-di. Artik o ates hepimizi yakar oldu... Herkes isyanda, herkes haykiriyor.. Yeter artik... Aslinda cok once de yeterdi.. bundan bi sene once yine 30 askerimiz sehit dustugunde de yetmisti, 30 yil once bu hain saldirilar, kalles pusular ilk basladiginda da. Ve aslinda tek bir askerimizin bile bu hain saldirilarda sehit dusmesi yeter. <br />
Icim aciyor benim.. hic sehit olan yakinim, tanidigim olmadi. Hic bi annenin oglunun olum haberini alis anina sahit olmadim. Hep televizyondan gorduk. Televizyondan da olsa her gordugumde agladim. Cocuktum evde bu haberlere aglanirdi, buyudum benim cocugum oldu yine bu haberlere aglaniyor. Icim gidiyor, bogazimda bir yumru, yutkunuyorum gitmiyor...<br />
Turk-Kurt meselesi degil bu sadece, evladini hainlerle vurussun diye askere gonderen binlerce kurt anasi var. Oglu hainler tarafindan oldurulunce kurtce agit yakip, kurtce vatan sagolsun diyebilen soylu kadinlar. Ulkesini seven, ayrilik cikarmadan huzur icinde yasamak isteyen bir suru insan. Turkiye'de yasayan her vatandasin esit haklara sahip oldugunu bilen, yurduna, yasadigi topraga, soludugu havaya, ictigi suya saygi duyan Kurt asilli Turkler... var... <br />
Kim nasil durduracak bu eziyeti bilmiyorum. Benim de evladim var artik, anne olan herkesin bu acinin derinligini, nasil yenilir yutulur cinsten olmadigini birazcik daha iyi anlayabildigini saniyorum. Bugun gazetelerde sehit haberi alan bir ailenin resmini gordum. Tam o ani yakalamis fotografci. Haberin geldigi an... Sonsuza kadar surecek bir acinin baslangic ani... Atesin dustugu an. Dunyanin, bir ailenin basina yikildigi an.. Hayat boyu yasanan tum anlardan daha guclu, daha zor, daha acimasiz, daha siddetli, daha ofkeli bi an... Allah kimseye gostermesin..<br />
Bizim boyle canimiz acirken o evler nasil yanar , kavrulur o atesle kim bilir. Ocunu alamayacagini bilen anneler babalar vatan sagolsun der. VATAN SAGOLSUN... bunu diyebilmek ne buyuk erdemdir, ne buyuk onurdur bilir misiniz? Siz diyebilir misiniz? Bir babanin " Iki oglum daha var, onlar da vatanima feda olsun " demesi icinde ne buyuk acilar ve ne buyuk bir yurek barindirir... Yeni evlenmis gencecik bir arkadasimin esi doguda asker, gecen gun gururla yazdi yeni gelin facebook'ta; Korkmuyorum! Iste boyle analar, babalar, yarlarla vatan kurtulur. Doguya askere gitmek, jandarma olmak istiyorum diye gonullu olup askeriye kapilarina yigilanlarla! Boyle yuce gonullu bir halk elbet ezdirmez kendini cani capulcuya ama daha cok canlar gider, daha cok atesler duser ocaklara itin soyu tukenene kadar. Devlet olarak artik dogru kararlar alma, halk olarak tek vucut olma vaktidir. Atesi dustugu yerden kaldirip geldigi yere gonderme vaktidir..<br />
SANLI TURK ORDUSUNUN CESUR KAHRAMANLARI! VATAN SIZE MINNETTARDIR! CANINIZI KANINIZI VERDIGINIZ BU MEMLEKET SIZI HIC UNUTMAYACAK! MEKANINIZ CENNET, MERTEBENIZ YUKSEK OLSUN! MUSTAFA KEMAL ATATURK'UN KAHRAMAN COCUKLARISINIZ SIZ!<br />
NE MUTLU TURK'UM DIYENE!"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-31583422699270338352011-09-30T07:03:00.000+03:002011-09-30T07:03:09.188+03:00Ask 2 yasinda!Lorenzo Fikret Dicosimo... Ismiyle mustesna harika kucuk adam. Adinin icinde bitanecik dedemi tasiyan, evinde tek kelime Italyanca bilen biri olmamasina ragmen koklerinden dolayi haso bir Italyan ismiyle cagirilan kucuk canavar. Tam iki sene oldu hayatim degiseli, boyle bir askla tanisali.<br />
Karsiliksiz asklara tutulduk ya hepimiz vaktiyle, platonik hani, sevdik sevdik bisey olmadi, sevilenlerin ruhu bile duymadi; karsiliksiz ask diyince ilk o gelirdi eskiden aklima. Ben sevmisim , o sevmemis, cok uzucuymus, Allah onu kahretsinmis falan... Simdi biliyorum ki karsiliksiz ask o degil. O mevzuda cok belli ki karsilik beklemissin ve alamamissin ama asil karsiliksiz ask evladina olani; Karsiliginda hicbirsey beklemeden onu sevmek aslolan. Ne olursa olsun sevmek. Dunya yikilsa bi onu kurtarmaya calismak, sacinin teline zarar gelse tas tas ustunde koymamak. Sinirlenip sana vurdugunda ah canim ne tatli vuruyo demek, sana tabagindaki yemegi kasikli mancinikla firlattiginda, ay ne seker firlattin demek. Sacma sapan seylere sevinip onu bunaltana kadar sikistirip opmek. Iste bu o, karsiliksiz sevmek. Tarifi cok zor, ici titriyor insanin, akli duruyor...<br />
Oglum 2 yasina giriyor sadece 10 gun kaldi, oyle yorgunum, oyle daimi bir uykusuzluk icindeyim ki sormayin. Bu Lorenzocuk bu aralar 2 yas sendromu geciriyor. Korkacak bisey yok , her cocugun gectigi bi donem, ilk ergenlik diyorlar bi adina da. Ozgurlukcu, yenilikci, inatci ve bol bagirgan bi zaman dilimi... beni de dilim dilim etti :)) cabuk gececegini umuyor sikiyoruz disimizi. Ya sabir cekip oyalamaya calisiyoruz. Iste oyle zamanlarda bile yuzune bi bakiyorum bu minik adamin ve Allaha nasil sukredecegimi sasiriyorum onu bana verdigi icin. Saglikli, yakisikli, cimcime bi ogul verdi bana hayat. Oyle sansliyim ki... Hergun yeni bi kelime ogreniyo, yavas yavas konusuyo, yarisi Turkce, yarisi Ingilizce, komik komik isler yapiyo. Akli ermez, anlamaz dedigimiz seyleri elinin ucuyla yapiyo, sasirip kaliyoruz.. <br />
Oyle bir macera iste... Derler ya hayat sinar insani hep diye, evlat en buyuk sinav. Sen ona ne veriyorsan o kadar olacak bi insan. Ne verirsen onu yiyebilecek, ne ogretirsen onu bilecek. Oyle zor ki, onu nasil sekillendirecegini bilmek, kalbinin sesini dinlemeye calismak, sinirlari onu zorlamadan, kisitlamadan, incitmeden cizmeye gayret etmek. Velhasil, annelik zor zenaat.. <br />
Arada bir duyuyorum etrafimda anne olmak istemeyen kadinlar. Tibbi mecburiyetlerden oturuyse tabii ki soylencek soz yok, o baska, ama eger vucudunuz el veriyorsa bu duyguyu tadin derim. Bu, baska hicbi duyguyla yama yapilamayacak bi his. Yasadiginiz en buyuk asklar, ana-baba sevgisi, en degerli dostunuz, kopeginiz, evlat sevgisinin yaninda viz gelir tiris gider. Hazir olmayi da beklemeyin oyle uzun uzun, cunku hic bilmediginiz bi duyguya, maceraya hazirlanmak pek mumkun degil. Allah size boyle bi aski yasama yetisi vermisken bunu pas gecmeyin derim. Siz de cok yoruluun, siz de uyumayiin ama mutlaka ki siz de ASIK OLUN...:)<br />
Canim oglum, tatli Lorenzom ,dogumgunun kutlu olsun, mutlu, saglikli, gunes gibi omrun olsun. Hayat sana hep harikalar yaratsin, karsina hep iyi insanlar cikarsin ,guzel gozlerin hep sevgiye baksin.<br />
Seni seviyorum, hergun daha cok ve daha cok... Bana hep gul.."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-20382024207994689492011-08-10T21:08:00.000+03:002011-08-10T21:08:38.864+03:00Skype'in ne oldugunu bilmeyenler, bir skype hesabi olmayanlar ne kadar sansli olduklarini bi bilseler... Uzakta yakinlari olmayan sansli insanlar... Annesinin babasinin yuzunu iki dakka gormek icin saatlerce randevulasmaya calisan cocuklardan habersiz.. evet annem gitti, bu yazi o yazi. Bir haftadir cekirdek ailemle basbasa dunyanin obur ucunda yeni habitatima alismaya calisiyorum. Bazen cok sikici, bazen cok yalniz, bazen cok yurekli ve sersem. ani anina uymayan bi ruh durumu. Bi an ustume cokuyor aradaki bilmem kac bin kilometre, canim aciyor ozlemekten, 5 yasinda ufacik bi kiz cocugu gibi annemi istiyorum diye aglayasim geliyo, bi an kocaman bi kadin oluyorum herseyin harika olacagina kendi kendine sozler verip iknaya calisan. Ilk ben mi ayrildim yuvadan diyorum, herkes nasi yapti ben de yapicam elbet diyorum. Cok guclu oluyorum o an. Gucum herseye yeter saniyorum. En harika cocugu ben yetistiricem, en iyi evlilik benimki olucak, en guzel isi ben bulucam, en has arkadaslari ben edinicem, burda olmanin tadini cikaricam saniyorum. Oylesine sanmak da degil, baya inaniyorum hepsine. hayatim boyunca herseyin cok iyi olacagina inandim ve cogunlukla oldu, allah beni oyle harika bi aile ve oyle tatli dostlarla donatti ki, sahip oldugum ne varsa hep en iyi oymus gibi geldi, hep sukrettim. Cok sansliydim, Muna'nin degisiyle kendi kendimin sans tavuguydum :) Zeyno da benden bahsederken mutlaka bi "gunes" koyar cumlenin bi yerine, daha ne istenir ki? iste simdi bu kadar dostluk ve aile ozlemi cekmemin sebebi bu... Cok harika insanlar var etrafimda, birden top yekun gunluk hayatimdan eksilince bu harikalar, insan dengesini kaybediyor. Ip ustundeki cambaz gibi, bi bi tarafa egiliyor, tam dusucekken obur tarafa verip agirligini kurtariyor. Ben de oyle, bi ozlem tarafina egiliyorum ipin, asagilara dusecegimi farkedince cekirdek ailem tarafina egiliyorum ve kurtariyorum. Oglum ve kocam oyle degerli ki ruhumun dengede kalmasini sagliyor.... Dengemi bozacak her turlu hareketten kacinip dumduz yurumeye calisiyorum, Kuyruk hep dik!<br />
Genel durumum budur, cambazliktan arta kalan zamanlarda kendimi mesgul tutmaya calisiyorum, yeni bi arkadasim var, Lorenzo'dan az buyuk iki cocugu var. Hem cocuklar iyi anlasti, hem de biz. Bu hafatsonu kocalarimiz da tanistirip onlarin nasil anlastigini da gorucez. Ikisinin de adi Michael, sempatik bi tebessum yaratir adaslar, insallah onlar da iyi anlasirlar... Iste bu yeni arkadasimla planlar yapiyoruz, cocuklari eglicek yerler buluyoruz. Sonra spora basladim, o da biraz oyaliyor, hem sonra insan sikintiya da alisiyor :) cok siki bi facebook'cu olmamdan mutevellit herkesin gezmesine tozmasina, kiminle nerede olduguna hakimim evelallah ama iste kordon ve Cesme resmi gordukce icim gidiyo biraz. Sonra bi de Skype var, iste en yakin arkadasim o :) Gozdeyle konusuyorum, annesinin yaninda Urla'da, her metrekaresini bildigim evi bilgisayardan gorup icim bi hos oluyo, sonra Gozde haini karsimda Dilek teyzemin firinda biber dolmalarindan yiyo, canavar ruhlu insan! babamla, cici annemle konusuyorum, onlar da yazliktan gelip gelip kosa kosa bilgisayar basina oturuyorlar, Lorenzo bi dede diyo, babamin cigliklar muhtemelen karsiyakadan duyuluyo:) Kardesimle konusuyoruz, bi oturduk mu kalkmiyoruz, dedikodu dedikodu.. Cok gec buldugum kiz kardesim, paylasabilecegimiz onca seyi benim kafasizligim yuzunden kacirdigim kardesim, beni ne kadar sevdigini cok once anlamis olmayi istedigim kardesim.. halbu ki ne guzelmis kardes olmak... Dayimlarla konusuyorum, yengemi gorunce cok agliyorum, neden bilmiyorum, yas araliklarimiz yuzunden ablam gibi olmasindan belki, cok seviyorum onu. Dayim, cocuklar. Agliyorum yine, yazilmiyor... Ananemi de gosteriyor bana arkadasim skype, o mis kokusunu geciremiyor Aylusumun bilgisayar benim tarafa ama olsun, gormek de guzel. Buyudugum evde bir bilgisayar, karsisinda Aylus... Teknolojik soka tabi kalmis bir nesil onunki. evlerinde degil telefon elektrik bile olmayan bir grup 60 yas ustu insan simdi bilgisayarla dunyanin obur ucundaki torunlariyla goruntulu konusuyor. Soka bak, kafadaki karisikliga bak... Artik sorgulamiyor durumu, gordugune seviniyor o kadar. Arnavut damari var kendisinde, hele hafif yollu dalga gemeye calis yersin paparayi. Bi kere Ankaraya geldiginde kizdirdim, bi baktim girdi iceri topladi valizi ben gidiyorum diye durdu kapiya :) Ozgur ruh! gezgin Ayla, bilmem kacinci dunya turuna bu sene baslaman dilegiyle canikom:) Ananelerin en guzeli sen misin diye dusunuyorum bazen :) Artist seni! :) Iste annemle konusuyorum bi de... Nasil anlatsam ki... Konusuyoruz iste, oylesine.. dokunsan aglicak iki insan aglamamak icin nasil sacmalarsa oyle konusuyoruz. Uyusturulmus gibi.. hicbisey yokmus gibi. Pek saglikli olmadigini dusundugum bir netamet icinde. Gerisini gorucez elbet. Belki bu durgunluk guc vericek bana bilemiyorum. Son uc aydir annemle beraber yasadik yasadik, simdi yok, o nasil bosluk?? Iste boyle bosluk..BOS-LUK...<br />
Kendime yeni bi cember yeni bi sisitem kurmaya calisiyorum iste. Varlarimla yoklarimi kefelere koyup dokup sacmadan gitmeye calisiyorum.<br />
Bilgisayar ekranina ilistirilmis bir hayat sahibiyim, ailemin gul yuzunu gormek icin internetten medet uman, hafif depresif bir kucuk kizim.<br />
Ben; Harika bir erkek cocuk sahibi , en tatli kocayla evli, guzel bi sehrin guzel bi evinde yasayan sansli, becerikli ve hos bir kadinim ;)<br />
Hepinizi selamlarim..."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-22288449243003965702011-07-23T09:19:00.000+03:002011-07-23T09:19:20.604+03:00Hadi bakalim...Benim kimisi deli sacmasi, kimisi inci tanesi yazilarimi takip edip okuyan sevgilli arkadaslarim, esim, dostum, yarenlerim... Uzuuun bi aradan sonra tekrar ilham perileri ucustu basimda, hem sizi bi haberdar edeyim olan bitenden, hem de accik yaziyim da elim acilsin istedim :) <br />
Cogunuzun malumu, denizler asip baska baska kitaya, baska baska ulkeye kondum. Goctum bildiginiz.. Kuslar gibi... Yuvami kurdum burda da, kocami, bebegimi koydum icine yasiyorum. Tam bir ay oldu vatan degistireli ama simdiden Turk bayragi gordum mu icim bi fena oluyo, aglayasim geliyo. Zormuss, cok zormus... Insanin vatanindan ayrilmasi tahminimden zormus... Gurbete gitmek her baba yigidin harci degilmis. Daha geldigim ilk hafta zor bi sinavdan gectim. Sebat edip yazilarimin hepsini okuyaniniz varsa bunda 9 ay once yeni hayat adli yazimda adi gecen Gogulan ailesinin yeni ferdi dunyaya geldi ben buraya geldikten bi hafta sonra ve annesini baya bi zorladi gelirken. Cok sevgili Pinarim buyuk tehlikeler atlatti ve ben iki gun boyunca telefon bile edemedim, sesini bile duyamadim. Iste o zaman cok kufrettim, kadere bak dedim, cok korktum... En zoru bu iste gurbetligin. Elin kolun bagli oylece bekliyosun, birileri seni hatirlasin da bi haber ucursun diye... kendi kendini yiyosun.. Allah bi daha oyle halde birakmasin beni... dedim ya, ayrilik her yigidin harci degil...<br />
Alisicaz ama tabi, sevgiyle geldim buraya, sevgilimle geldim. Mike'la evlenmeye karar vermeye calisirken su soru vardi hep aklimda; Onsuz yasayabilir miyim? yasayamayacagima karar verdim ve onunla evlenmeyi sectim. 4 senedir ayni yastikta basimiz. Aile olduk, dost olduk, sirdas olduk, arada bi dusman olduk ama hep bir olduk. Iste o yuzden, onsuz kalmak istemememden geldim buralara ve goze aldigima degdi herseyi. En ufak bi pismanligim, mutsuzlugum yok. Yine olsa yine yaparim.... Yine dunya tatlisi kocamla evlenmeyi secerim, yarin Tanzanya'ya tasiniyoruz dese, piliyi pirtiyi toplar oraya da giderim.<br />
Her ne kadar ananem Izmir'den ayrilmamiza bi hafta kala "Bu Mike seni benden istemedi mi zamaninda, ben fikrimi degistirdim, vermiyorum seni, gitme bi yere" gibi cikislarda bulunduysa da, hepsini birbir bertaraf ettim ve sagsalim ayrildim yuvadan :) Anane dedim, kucagimda bebemle olcak is mi simdi dedim, biraz gec kalmadin mi fikrini degistirmek icin dedim, ben bakarim bebene de sana da dedi :))) Ananem... seviyorum Aylus'u! :)) Latife tabi hepsi, anne yarisidir ananem, cok duskundur bana. Cok ozluyor simdi, ben de onu....<br />
Velhasil-i kelam, geldik iste. San Antonio, Texas'tan bildiriyorum! Oncelikle sunu bildirmeliyim ki burasi cok sicak. Ama oyle boyle degil, bildiginiz gibi hic degil... fena sicak! Sabah da sicak, aksam da sicak, oglen zaten sicak. Anlatabiliyo muyum??? Neyse sicaktan arta kalan zamanda cevremizi taniyalim gezileri yapiyoruz annemle beraber. Annem burda, benimle. Beraber geldik. Hem bana yolda belde yardim etsin, hem yerlesmenin ucundan tutsun hem de cocugunu nereye biraktigini gorsun ici rahat etsin diye. 10 gun daha burda. Sonra gidiyor... Sonrasi... Onu bilmiyorum iste. Dusundukce icim gidiyo, burnumun diregi sizliyo. Evet tum ailemi ozluyorum ozlicem, can dostlarim var ozluyorum ozlicem ama annem... O gidince naapcam onu bilmiyorum. Ana kuzusuyuz iste hepimiz , otuzuma yaklastim, coluga cocuga karistim hala annem de annem! Asil o gidince dank edicek sanki, onu 10 gun sonra ayri bi yazida masaya yatirmayi dusunuyorum. Simdilik burda, benimle, ana-kiz gezip tozuyoruz. Mis! icimin katilmasina cok fazla izin vermeden hemen baska bir konuya atlamak istiyorum, Dedigim gibi 10 gun sonra mendilleri hazirlarsiniz , aglaya aglaya yazip okuruz beraber..<br />
Simdi efendim ben geldigimin ucuncu gunu burda temel besin maddelerim olan beyaz peynir ve yogurda ulastim. bir ortadogu marketi, icinde envayi cesit Turk mamulu! Cennet! Sucuklar mi ararsin, yufkalar mi ararsin, marmarabirlik zeytinler, ulker gofretler, Mehmet Efendi turk kahveleri, rize Turist Caylari( Bilen bilir, Rize Turist cayindan baska kralini tanimam) her sey var! hem oyle cok pahali da degil. Ben zevkten dort kose tabi. Ertesi sabah annemle bi kahvalti sofrasi kurduk sanirsin Patlican'a gittik serpme kahvalti cekiyoruz! Boylece anladim ki meger en cok turk isi farkliliklar kahvaltida ortaya cikiyo, onun disinda cok fazla uyumsuzluk yaratcak bi durum yok. Tabi benim her tur yemekle kasik kasik yogurt yeme kapasitemi saymazsak :) Bi acayip bakiyorlar burda bana, neymis efendim yogurt meyveli olurmus, ara ogun yapilirmis onunla. Halt etmissin sen! Ha bu arada bugun annemle alisveri yaparken baklava ve cigdem bulduk!! (Simdi okurken sikilmayin hic, uzayli gibi de bakmayin , boyle ufacik seyler insani bi sevindiriyo anlatamam! Normalde Izmir'de yemedigim seyleri Turk isi diye burda alip yemege basladim. Be$er...) Sonraaa eve gelip Tosun Pasa seyrettik :)) nasil miii??? Mikicim ben kendimi evde hissedeyim diye bana acayip bir PC-TV sistemi kurdu, siz orda ne seyrediyosaniz, ben de burda aynisini seyredebiliyorum :))) Boyleceeee, vakti geldigindeee Hurremcani yine birlikte cekistirebiliriz ;)<br />
ha unutmadan, Facebook'da gunlerdir carsaf carsaf yaziyorum ama gormemis, duymamis olaniniz varsa eger hemen 500. baskiya geciyim. Ehliyet aldim iki-uc gun once, sinavlarda 100 cektim falan filan. Bakmayin face'te isin girgirindayim ama cok samimi bisey soyliyim asil bu kadar ovunmemin sebebi bu isi tek basima halletmis olmam. Mike'in izni bitip ise basladigi icin, yalniz halletmek zorundaydim. Mike tarif etti yollari, tek basima gitiim, saatlerce sira bekledim, sinavlara girdim sonra ehliyetle eve dondum. Eee nolcak yani diyebilirsiniz ama benim icin cok muhim biseydi, ondan oyle gunlerce sozunu ettim. Simarikliktan degil de baska bir histen oldugunu anladiginiz saniyorum suan... Anlamayanlari da ayrica opuyorum :)))<br />
Iste boyleeee, gunler boyle gecip gidiyor... skype'ta ananemle,dayimla, babamla, gozdemle konusup konusup, kapatinca aglamaktan baska, annemi gondermekten odumun patlamasindan baska burda hayat cok da fena degil. Lorenzo cok mutlu, evin ufak bi arka bahcesi var, orda oynayip duruyo, hergun daha da buyuyo, konusmaya basladi tek tuk, derdini anlatiyo (Oncacik cocugun ne derdi olcaksa artik :)) Ben de yeni hayatima alismaya calisiyorum. Arkadaslar ediniyorum, kuyrugu dik tutmaya calisiyorum. Turkce konusurken araya Ingilizce kelimeler sokmamaya calisiyorum ki onumuzdeki yaz Izmir'e geldigimde bana Almanci muamelesi yapmayin :) Bundan sonra yazmaya calisicam daha sikca, beni merak edenleri de habersiz birakmamis olurum hem.<br />
Bu yaziyi yazan Tosun... hahahahahah! Degil tabii ki, Bu yaziyi yazan Oya, okuyan herkesi sevgiyle kucaliyor ve bol bol opuyor! Ben buralardayim, uzaga dustum diye beni unutmayin, boslamayin. yazin cizin, birakmayin... Eger bu yaziyi sonuna kadar okuduysaniz size ihtiyacim var demektir, ozel listemdesiniz demektir... Sevgiler...."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-66231325443692704492011-04-09T10:44:00.000+03:002011-04-09T10:44:30.316+03:00Bu eve bahar gelirse...Bu eve bahar gelirse bilmiyor mu gidemeyecegimi... Balkon sezonunu acarsa sere serpe (Ankara 5/17 gibi) nasil birakilir?? Sabah kalkip da perdeleri actigimda gunesli, baharli, guzel bi gun doguyorsa salonumun ortasina nasil hazirlanir bu bavullar? <br />
<br />
Gidiyorum....<br />
<br />
Evimi topluyorum... Yillarca gozunun icine baktigim esyalari, bu da alinir da tasinir mi simdi taa oralara diye bi kenara atiyorum, icim gidiyor... Her yerine yerlestigim, her kosesine sindigim, en ucra dolabinda bile sacma sapan esyalarim olan bu evi bir bir bosaltiyorum. Tek tek bakiyorum her cekmeceye , her cekmecenin nerdeyse yarisni kaldirip atiyorum. Atmak cok zor bana, benim ya onlar, heryere benle gelsinler istiyorum.. ama bu sefer cok uzaga yolculuk... yatili seyahat... yatcaz kalkcaz, yatcaz kalkcaz, yatcaz kalkcaz ve sonra yine...Geri donulmiycek bu eve. Evliligimin ilk yillarini yasadigim, oglumu dogurdugum, es olmayi, anne olmayi ogrendigim bu eve geri donulmiycek. Izmir'e gelip gittigimde onunden hep gecilicek ister istemez ama basimi kaldirip bakamiycam muhtemelen buyuk gri binanin 4. katina. Bi baska ailenin burada koklendigini, BENIM evimde oturdugunu, benim balkonumda yemek yedigini gormemek icin...<br />
<br />
Duzenimi bozuyorum... Tam ortasindayim herseyin, esik atlamak uzereyim. Farkina bile varmadan yavas yavas olusan bi duzen var bu evde. Annemin duzeni degil, universitedeki ev arkadasimla paylastigimiz duzen degil. Ben de buyumusum de ev kadini olmusum, evimin kendi duzeni olmus??? Bu duzen benim duzen. Canim boyle istiyo, boyle yapiyorum sistemi, karismayin duzeni :) Elbet kurulacak yine dunyanin obur ucunda da olsa ama ilk evim gibi tatli olmasi zor. <br />
O yuzden fotograflarini cekiyorum anlamli anlamsiz bi senedir. Heryeri tek tek cekiyorum, Mutfaktaki havlu nerde duruyodu, salondaki perde ne tarafta toplaniyodu, Lorenzo'nun oyuncaklari nerde kutulanmisti hepsini hatirlamak istiyorum. Ben bu evden ciktiktan sonra da orda oylece duruyorlarmis gibi yapmak istiyorum.. <br />
Kendimi kandirmak... istiyorum...<br />
Her gun bi hurc daha iniyor, toplaniyor geri kaldiriliyor, yarisi eksilmis olarak. Ev naftalin koktu, sanki sadece yazliklarimi kisliklarimi degistiryormusum dolaplarda gibi. Mevsim degisikligi gibi ama bu mevsimin takibini uzak yerlerde giyicem. <br />
<br />
Zor iste... Birakip birakip gitmek zor. Cikip cikip gelivermek isticem, olmicak...<br />
<br />
Yeni umutlar tasimaya usensem de yapilacak daha iyi bisey yok. Herseyin cok guzel olacagina, harika insanlarla tanisacagima, mis gibi bir evde oturacagima, iyi bir is bulacagima, sevdigim arabayi alacagima, cocugumun guzel okullara gidecegine, kocamin mutlu olacagina inanmaktan baska bi yol yok. Inaniyorum o yuzden, heycanlaniyorum. Yeni hayatim icin sabirsizlaniyorum, tum pozitiflerimi, isiklarimi, yildizlarimi, rengarenk birlsetirdim bekliyorum.<br />
<br />
AMA bu eve de bahar geldi be..."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-39110953916748264162011-03-21T00:10:00.000+02:002011-03-21T00:10:02.285+02:00Hatirlatma notu Bazen oyle zamanlarda oyle seyler oluyo ki, yaptigin seyi niye yaptigini bile unutmusken bi kelime, kucucuk bi jest, bi mesaj, alelade bi dokunus veya bazen de 6 adet hot dog ekmegi neyi niye yaptigini, neden orda oldugunu hatirlatiyor insana...<br />
Gunluk hayatin telasi, seni durmadan gerekli gereksiz bi takim sinavlara tabi tutan yuce rabbin insafi, etrafindaki insanlarin ruhani kitligi, cok buyuk heyecanlarin yoklugu, baska baska hasretler adami yordukca yorarken birden bi ugur bocegi gibi gelip konuveriyor parmaginin ucuna hatirlatma notun. Iste o an bir sicacik gulumseme ki yerlesiveriyor yuzune. Yaninda bulunanlarin anlam veremedigi bi salaklik cokuyor ustune. Hatirlatma notu sonrasi anlik, siddetli mutluluk carpmasi! Sok tedavi gibi bisey. Insani kendine getiriyor. Yagmurlu bayik bi hava birden gunese donuyor.<br />
Kucucuk bisey oldu bugun; Kocamla sabah sabah oturmus televizyon seyrediyoduk, Lorenzo yerlerde mizirdaniyo. Butun gece beni uyutmamis ama kendi oyle boyle uyumus enerji tam, kudurmaya devam ediyo. Reklamlar basladi, yeni Namet reklamlarindan biri, sosileri, hot doglari falan gosteriyorlar. Benim de canim cekti ama hic Mike'a yalakalik yapip hadi nooolur git al gel dicek takatim yok, zaten adam Pazar Pazar ne cikcak disarlara da hot dog arancak.... Reklam bitti, kendi sesimi bile zor duycak bi tonda, hadi sen hot dog al gel dedim, dizinde yatiyodum, daha lafim bitmeden ayaga firladi, nereye gidiyosun dedim, e hot dog alcam dedi. Gitti yarim saat sonra elinde hotdog mazemeleriyle geldi, bi guzel yapti, yedim! Iste o hot doglar benim hatirlatma notumdu. Iki gundur uykusuz ve yorgun haldeyken, kendim dahil herkese uyuz olurken kocam "ama ben seni cok seviyorum" dedi ve hepsi gecti gitti. Hayatimda beni dusunen, beni mutlu edecek ufacik seyleri kosup yapiveren, ben mutlu olunca gozunun ici gulen, beni seven bir adam var. Bi de bana verdigi bir baska ufak adam. Onlar icin burdayim ve yaptiklarimi yapiyorum. Ikisine de sonuna kadar deger, cunku onlari cok seviyorum. Ara sira yorgunluktan sikayet etsem de cekirdek aileme sacimi supurge etmege devam ediyim diyorum :))"o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5298177774359851709.post-22725734377228534512011-01-10T15:06:00.001+02:002011-01-10T15:09:12.460+02:00Icimdeki kucuk volkan...Orta 2'de geldiler bana... Bi pazar sabahi annemin yanina gitim uyandirmaya, yanina kivrildim, aglamaya basladim. Uyandirmaya degil de yaninda aglamaya gitmistim hatt-i zatinda, zira butun gece kurmustum. Niye agliyorsun dedi, kafadan girdim olaya, "Anne benim birsey yapmam lazim! Ya cok iyi bi muzisyen olmam lazim, ya cok unlu bi oyuncu olmam lazim, ya bi icat yapmam lazim ya da Nobel odulu falan almam lazim... Benim bisey yapmam lazim..." O zamanlar Nobel odulunun niye, kime verildigini bile bilmiyodum ama buyuk isler becerenlere veriliyodu, o kadarini biliyodum. Annem yatakta gozu yari acik yari kapali halde dogruldu. Buyuk bi dikkatle ne tepki verecegini bekliyordum. Annem herseyi bilirdi, bunlari yapip yapamayacagimi da bilebilecegini umuyordum. Yuzundeki en ufak bi mimik, sesindeki kucucuk bi alay kendimi sonsuza dek yerin dibine gommem icin yeterliydi. Annem her zamanki gibi iyimser, sakin ve samimi tavriyla; eger yeterince istersem ve geregince calissirsam bunlarin hepsini yapabilecegimi soyledi. Oyle sakindi ki. Sanki 13 yasindaki kizi kotu bi not aldigi icin ya da arkadasinda olan ayakkabinin aynisindan istedigi icin agliyodu! Yaninda yatmis hungur sakir, ben bir dahi olmaliyim diye aglayan, kendince icinde firtinalar kopan bir cocuga ne denilirdi ki? Bundan iyisi denmezdi elbet! Cok calisirsan yaparsin. Kendine inanirsan olur. O gun oracikta kendime inandirdi beni annem. Bi annenin cocuguna yapabilecegi en buyuk iyiligi yapti. Eger bana bi tarafiyla gulup, sacmalama hadi git yat daha erken deyip beni odama gonderseydi cok baska olurdu hersey. Evet baska olurdu da nolurdu diyeceksiniz, zira henuz herangi bi konuda un yapmisligim ya da bi Nobel kazanmisligim yok ama hala icimde varolan, beni bazen kendimi en ise yaramaz hissetigim anlarda yukari cekmegi beceren bir inancim var. Kendime inancim. Istersem becerebilirim inanci. Bir konuda virtioz olamadimsa yeterince istemedigimden ya da geregince caba sarfetmedigimdendir. Buyuk bir potansiyel mevcut icerde. Hala boyle hissediyorum, bigun cok buyuk isler basaricam, boyle bir potansiyele inanmaktan cok mutluyum, kendimi onemli hissettiriyor. Sanki yuzyilin dahisi icimde yasiyor da ona disari cikma vakti gelene kadar iyi bakmaya, hizmette kusur etmemege calisiyorum. Belki de Orta 2'den beri d-e-l-i-r-i-y-o-r-u-m da haberimizi yok :) Ya da kova burcu olmamin dayanilmaz hafifligi bende belli bi agirliga yol aciyor...<br />
Saka bi yana cok kucuk yaslarda gelisen ozguven duygusu, ilerde hayatta nerede durdugumuzu tespit eder. Kendine guvenen- bos bi guvenden, atip tutmaktan bahsetmiyorum ama, gercekten yapabileceklerine guvenen, kibirsiz- kuyrugu dik tutan, atak insanlar hep kazanir... belki Nobel kazanmaz ama iyi dostlar kazanir, etrafindan ovguler kazanir, guzel paralar kazanir. Kendi kucuk cevresinde tatli bi un kazanir....<br />
Ve artik, ilk Turk astronot olamayacagini ya da en ufak bi muzik aletini bile tingirdatamadigini anlayan bendeniz bu kucuk tatli unun pesindeyim... Nerde olursam olayim, sekerpare annemin sondurmege kiyamadigi, icimdeki kucuk volkanla gezmekteyim..."o"yaahttp://www.blogger.com/profile/13534371568222398252noreply@blogger.com2