10 Ocak, 2011

Icimdeki kucuk volkan...

Orta 2'de geldiler bana... Bi pazar sabahi annemin yanina gitim uyandirmaya, yanina kivrildim, aglamaya basladim. Uyandirmaya degil de yaninda aglamaya gitmistim hatt-i zatinda, zira butun gece kurmustum. Niye agliyorsun dedi, kafadan girdim olaya, "Anne benim birsey yapmam lazim! Ya cok iyi bi muzisyen olmam lazim, ya cok unlu bi oyuncu olmam lazim, ya bi icat yapmam lazim ya da Nobel odulu falan almam lazim... Benim bisey yapmam lazim..." O zamanlar Nobel odulunun niye, kime verildigini bile bilmiyodum ama buyuk isler becerenlere veriliyodu, o kadarini biliyodum. Annem yatakta gozu yari acik yari kapali halde dogruldu. Buyuk bi dikkatle ne tepki verecegini bekliyordum. Annem herseyi bilirdi, bunlari yapip yapamayacagimi da bilebilecegini umuyordum. Yuzundeki en ufak bi mimik, sesindeki kucucuk bi alay kendimi sonsuza dek yerin dibine gommem icin yeterliydi. Annem her zamanki gibi iyimser, sakin ve samimi tavriyla; eger yeterince istersem ve geregince calissirsam bunlarin hepsini yapabilecegimi soyledi. Oyle sakindi ki. Sanki 13 yasindaki kizi kotu bi not aldigi icin ya da arkadasinda olan ayakkabinin aynisindan istedigi icin agliyodu! Yaninda yatmis hungur sakir, ben bir dahi olmaliyim diye aglayan, kendince icinde firtinalar kopan bir cocuga ne denilirdi ki? Bundan iyisi denmezdi elbet! Cok calisirsan yaparsin. Kendine inanirsan olur. O gun oracikta kendime inandirdi beni annem. Bi annenin cocuguna yapabilecegi en buyuk iyiligi yapti. Eger bana bi tarafiyla gulup, sacmalama hadi git yat daha erken deyip beni odama gonderseydi cok baska olurdu hersey.  Evet baska olurdu da nolurdu diyeceksiniz, zira henuz herangi bi konuda un yapmisligim ya da bi Nobel kazanmisligim yok ama hala icimde varolan, beni bazen kendimi en ise yaramaz hissetigim anlarda yukari cekmegi beceren bir inancim var. Kendime inancim. Istersem becerebilirim inanci. Bir konuda virtioz olamadimsa yeterince istemedigimden ya da geregince caba sarfetmedigimdendir. Buyuk bir potansiyel mevcut icerde. Hala boyle hissediyorum, bigun cok buyuk isler basaricam, boyle bir potansiyele inanmaktan cok mutluyum, kendimi onemli hissettiriyor. Sanki yuzyilin dahisi icimde yasiyor da ona disari cikma vakti gelene kadar iyi bakmaya, hizmette kusur etmemege calisiyorum. Belki de Orta 2'den beri  d-e-l-i-r-i-y-o-r-u-m da haberimizi yok :) Ya da kova burcu olmamin dayanilmaz hafifligi bende belli bi agirliga yol aciyor...
Saka bi yana cok kucuk yaslarda gelisen ozguven duygusu, ilerde hayatta nerede durdugumuzu tespit eder. Kendine guvenen- bos bi guvenden, atip tutmaktan bahsetmiyorum ama, gercekten yapabileceklerine guvenen, kibirsiz- kuyrugu dik tutan, atak insanlar hep kazanir... belki Nobel kazanmaz ama iyi dostlar kazanir, etrafindan ovguler kazanir, guzel paralar kazanir. Kendi kucuk cevresinde tatli bi un kazanir....
 Ve artik, ilk Turk astronot olamayacagini ya da en ufak bi muzik aletini bile tingirdatamadigini anlayan bendeniz bu kucuk tatli unun pesindeyim... Nerde olursam olayim, sekerpare annemin sondurmege kiyamadigi, icimdeki kucuk volkanla gezmekteyim...

2 yorum:

  1. aaaa inanmıorum :) oyaaa , çok ilginç bende hep aynı şeyi düşünürüm bilio musun ...hatta benimki o kadar nevrotik bi hale dönüştü ki ,hayatımda bazı şeyleri sırf o içimdeki volkan patlamasına engel olucak die yapmıorum :):)ve bende bu duygu deliliğe yakın kendini bişi sanma mı yoksa hakkaten öle bişi varda zamanımı gelmedi die kendimi çok sorguluyorum...ohh be yalnız deilmişim :)ama sana şunu söleyebilirim , evet nobel almayacak olsanda,ki şimdiden bilemeyiz, kendi çevren için bence oldukça değerli ve ender rastlanan pozitif karakterlerden birisin , belkide aslında en büyük başarı budur ve ödülüde insani paylaşımların her ortamda artarak büyümesidir kimbilir ...düşünsene ben seni okuldayken sadece tanıyordum ama şimdi sadece bir pc ekranından olmasına rağmen seviyorum , arkadaşım diorum ... sence bu da başarı sayılmaz mı ? :)

    YanıtlaSil
  2. Deryus! Yalniz degilsin! ben de seni seviyorum! :))) Okudugun icin , anladigin icin tesekkurler !

    YanıtlaSil